Αρκετές κυριακάτικες ε/φ αναφέρονται στην πορεία που οι Τσάμηδες πραγματοποίησαν στις 24 Ιουνίου στην τοποθεσία ΄΄Καλόγερος΄΄, όπου σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, εκεί ΄΄ λόγω των κακουχιών, βρήκαν το θάνατο πολλοί Τσάμηδες που τους εκδίωξαν οι Έλληνες από τα πάτρια εδάφη τους΄΄, καθώς και στις ομιλίες που εκφώνησαν τόσο ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων όσο και βουλευτές του κόμματος αυτού. Συγκεκριμένα :
-Η φιλοκυβερνητική ε/φ Σέκουλι, έχει άρθρο με τίτλο: «Ημέρα μνήμης μετά από 72 χρόνια από τη γενοκτονία σε βάρος των Τσάμηδων »
-Φιλοκυβερνητική ε/φ Shqip: «Γενοκτονία των Τσάμηδων. Idrizi: Η Ελλάδα να μας ζητήσει συγγνώμη»
-Ε/Φ Πανόραμα: «Γενοκτονία των Τσάμηδων. Ιντρίζι : Όχι ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία»
-Ε/Φ Γκαζέττα Σκιπτάρε : «Ιντρίζι: Όχι ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία, εφόσον δεν τιμούνται οι Τσάμηδες- θύματα της γενοκτονίας»
-Ε/Φ Κόχα Γιον: Μνημείο στην Ελλάδα για τα αθώα θύματα.
Στο νεκροταφείο στην τοποθεσία ΄΄Καλόγερος΄΄ κοντά στο χωριό Τζάρα των Αγ. Σαράντα, σύμφωνα με τις Κόχα Γιον, Πανόραμα, Shqip και άλλες ε/φ, το κόμμα των Τσάμηδων PDIU και ο Σύλλογός τους ΄΄Τσαμουριά΄΄- Çameria, τίμησαν τα 72 χρόνια «της γενοκτονίας από τους Έλληνες σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς», τοποθετώντας στεφάνια με λουλούδια.. (Σ.Σ: η Ε/Φ Κόχα Γιον γράφει μάλιστα ΄΄ της γενοκτονίας του ελληνικού κράτους σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς΄΄). Παρόντες στην τελετή ήταν: Ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων PDIU και Αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής, Shpetim Idrizi,ο πρόεδρος του Συλλόγου των Τσάμηδων, ΄΄Τσαμουριά΄΄- Cameria, Abaz Hado, οι βουλευτές του κόμματος των Τσάμηδων PDIU Mesila Doda, Tahir Muhedini (είναι και επίτιμος πρόεδρος του PDIU), Omer Mamo, Aqif Rakipi και αρκετοί πολίτες.
Ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων, Σπετίμ Ιντρίζι, σύμφωνα με τις ε/φ, στην ομιλία που εκφώνησε τόνισε:
«Προσπαθήσαμε, κατά τρόπο συμβολικό, να εκπληρώσουμε μια επιθυμία των μανάδων και πατεράδων, των αδελφών μας που αναπαύονται στο νεκροταφείο του Καλόγερου. Αυτοί ξεκίνησαν να έρθουν προσωρινά στην Αλβανία, με τη φλογερή επιθυμία να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη τους. Ο καύσωνας όμως του Ιουνίου, τα πάθη τους, η επική οδύνη για την απώλεια των ανθρώπων τους, οι ασθένειες του πολέμου και της ειρήνης, η απάνθρωπη αντιμετώπιση από εκείνη που θα έπρεπε να ήταν η μητέρα πατρίδα, έκοψαν στη μέση τα όνειρα, την ελπίδα και το νήμα της ζωής τους. Το νεκροταφείο φυλάει στα σπλάχνα του το μήνυμα της αιωνιότητας και όχι μόνο. Μιλά πολύ με τους ζωντανούς που διέρχονται εκατέρωθεν των συνόρων. Στους Έλληνες, όσες φορές εισέρχονται στην Αλβανία, τους υπενθυμίζει τα εγκλήματα που διέπραξαν οι προγονοί τους και ότι θα πρέπει να μας ζητήσουν συγγνώμη. Στους Αλβανούς, υπενθυμίζει το αμανάτι εκείνων που βρίσκονται εδώ θαμμένοι: Αγαπούσαμε την Αλβανία, γι΄ αυτό μας έδιωξαν. Παρακαλούμε, ενταφιάστε μας εάν γίνετε, στα μέρη όπου γεννηθήκαμε. Γι΄ αυτό και εμείς σήμερα, λέμε στην αλβανική και την ελληνική κυβέρνηση: Ο σεβασμός προς τους νεκρούς θα πρέπει να είναι ο ίδιος, ανεξάρτητα του ότι εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτά τα παιδιά, γυναίκες και άνδρες, ήταν τα τριαντάφυλλα της Τσαμουριάς, ενώ οι Έλληνες στρατιώτες ήταν κατακτητές. Δεν μπορεί να υπάρξουν ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία, σε περίπτωση που δεν τιμηθούν τα θύματα της ελληνικής γενοκτονίας στα πάτρια εδάφη τους! Εμείς θέλουμε τουλάχιστον ένα μνημείο για τα αθώα θύματα. Ανάμεσα τους υπήρξαν αρκετά μωρά, τα οποία σήμερα, σε περίπτωση που ζούσαν, θα ήταν στην ηλικία του πατέρα μου. Αναμφίβολα και εκείνα θα ήθελαν να ήταν μαζί μας εδώ σήμερα να τους δείχναμε το δρόμο προς την Τσαμουριά. Δυστυχώς όμως, αυτό είναι αδύνατο, διότι εσείς κόψατε το νήμα της ζωής τους και εμείς θα διαιωνίσουμε τη μνήμη τους μ’ αυτό το μνημείο.
Πολύ γρήγορα, φίλοι μου, εμείς θα αρχίσουμε να συγκεντρώνουμε, μέσα από ένα on-line portal, αποδεικτικά στοιχεία, μαρτυρίες για τις ανθρώπινες, τις υλικές, τις ιδιοκτησιακές απώλειες όλων των Αλβανών στην Ελλάδα. Αυτό θα μας βοηθήσει για να κάνουμε τη δίκη της αλήθειας, αντιμέτωποι με εκείνους που διέπραξαν αυτή τη γενοκτονία».
Ενώ ο επίτιμος πρόεδρος του PDIU, βουλευτής αυτού του κόμματος Tahir Muhedini, δήλωσε τα ακόλουθα: «Εμείς λέμε στον καθένα που μετέχει σ΄ αυτή τη μεγάλη πορεία: Θα συνεχίσουμε το δρόμο μας, το σωστό δρόμο, μέχρις ότου κάνουμε πραγματικότητα το αμανάτι των προγόνων μας. Το αμανάτι των προγόνων μας είναι: Μην ξεχνάτε την Τσαμουριά ! Εγώ τους λέω ότι όχι μόνο δεν θα ξεχάσουμε την Τσαμουριά, αλλά πορευόμαστε στο σωστό δρόμο και σύντομα, με τις προσπάθειές μας, όλοι μαζί, θα ολοκληρώσουμε την επιθυμία των προγόνων μας.
Ο βουλευτής του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Aqif Rakipi, δήλωσε : «Εμείς δεν θα σταματήσουμε ποτέ τις προσπάθειες μας, τόσο εδώ, όσο και στη Βουλή και παντού. Εγώ, μαζί με τους συναδέλφους μας, πολύ σύντομα θα κάνουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη γι΄ αυτό το θέμα».
Η βουλευτής του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Mesila Doda, δήλωσε: «Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο δεν αφορά μόνο τους Αλβανούς της Τσαμουριάς, οι Τσάμηδες δεν είναι μια ξεχωριστή κοινότητα. Είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους, αφορά τους Αλβανούς της Σκόδρα, της Ντίμπρα, του Κούκες, αφορά όλους τους υπόλοιπους Αλβανούς. Εάν δεν αντιληφθούμε ότι πρόκειται για ένα θέμα που μας αφορά όλους, τότε δεν θα μπορέσουμε να το προωθήσουμε».
Ο πρόεδρος του πολιτικού-πατριωτικού Συλλόγου ΄΄Τσαμουριά΄΄ - Çamëria, Abaz Hado, δήλωσε: «Η γενοκτονία του ελληνικού κράτους σε βάρος του τσάμικου πληθυσμού ήταν φοβερή. Εμείς ως Σύλλογος ΄΄ Τσαμουριά ΄΄, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να ζητάμε τα δικαιώματά μας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξη των Τσάμηδων, και πάνω απ΄ όλα, δεν μπορεί να αρνηθεί τη γενοκτονία που άσκησε σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς».
Τέλος, ο βουλευτής του ίδιου κόμματος PDIU, Omer Mamo, στην ομιλία του δήλωσε:
«Εμείς ερχόμαστε εδώ, όχι απλώς να τιμήσουμε τους νεκρούς και να θυμηθούμε, διότι κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνο που συνέβη. Ερχόμαστε να αντλήσουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε και να δείξουμε σε όλους, και στα παιδιά μας, ότι σκοπός και καθήκον μας είναι μόνο ένα, είναι το αμανάτι των προγόνων μας. Το αμανάτι αυτό δεν ενταφιάστηκε μαζί με τα ταλαιπωρημένα από τη βία, την κούραση, την πείνα, το αμανάτι αυτό δεν χάθηκε, δεν σκοτώθηκε από τα όπλα και τις λόγχες του εγκληματία Ζέρβα. Το αμανάτι αυτό δεν θα σβήσει ούτε από τα ύπουλα χαμόγελα των απογόνων του. Οι Έλληνες δεν τολμούν να πειράξουν τα σπίτια μας, οι περισσότεροι από μας έχουν δει τους αιώνιους τοίχους των σπιτιών αυτών που είναι ακόμη όρθιοι, τα τζάκια των μεγάλων σπιτιών μας, μολονότι έχουν 72 χρόνια που δεν βγάζουν καπνό. Εκείνα τα σπίτια και εκείνα τα τζάκια περιμένουν εμάς, περιμένουν τα εγγόνια εκείνων των υπερήφανων ανθρώπων για να πάνε και να δώσουν ζωή στην αλβανική μας γλώσσα, τα τραγούδια και τα έθιμά μας.
Εσείς είδατε στα Τίρανα, ότι ένας διπλωμάτης που ισχυρίζεται ότι θα κάνει ένα νέο ξεκίνημα στις Ε – Α σχέσεις, (σ.σ: Υπονοεί τον ΥΠΕΞ κ. Κοτζιά), μίλησε με τον ίδιο τρόπο, όπως εκείνοι που έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα μας. Οι κύριοι αυτοί έρχονται στα Τίρανα και μας λένε ότι τσάμικο δεν υφίσταται. Από δώ, από το μέρος αυτό όπου αναπαύονται οι προγονοί μας, εγώ λέω στον Κοτζιά και σε όλους τους Ζερβικούς ότι εμείς υπάρχουμε, είμαστε ζωντανοί, δεν μπορείτε να μας εξαφανίσετε. Η ιστορία δεν ξεχνά ποιοι ήταν οι πραγματικοί εγκληματίες εκείνης της εποχής. Γνωρίζετε ότι η Ελλάδα ήταν η χώρα που προέβη σε μαζικές σφαγές κατά των Εβραίων. Οι Έλληνες συνεργάστηκαν ανοικτά με το ναζισμό για να εξαφανίσουν αυτό το λαό (σ.σ : Υπονοεί τους Εβραίους), τον οποίο, εμείς οι Αλβανοί, τον σώσαμε. Αυτό το γνωρίζει όλος ο κόσμος και κανείς Έλληνας δεν μπορεί να αποκρύψει πια το αίσχος, το οποίο, ορισμένοι πολιτικοί που αυτό-αποκαλούνται σύγχρονοι, το καλύπτουν λέγοντας ότι το τσάμικο δεν υφίσταται».
*Η κυριακάτικη φιλοκυβερνητική ε/φ Shqiptarja.com, δημοσιεύει άρθρο με τίτλο: «Daut Hoxha - Ο Τσάμης αγωνιστής που ήρθε αντιμέτωπος με τους Έλληνες», γραμμένο από το γιο του Ibrahim D. Hoxha. Στο άρθρο η ε/φ παρουσιάζει το Νταούτ Χότζα, που σκοτώθηκε στις 14.6.1940 κοντά στην Κονίσπολη των Αγ. Σαράντα, ως «αγωνιστή για ελευθερία, που ήρθε αντιμέτωπος με τους Έλληνες αντάρτες και τον Ελληνικό Στρατό από το 1913, στη μάχη για το φρούριο των Ιωαννίνων και στη συνέχεια αγωνίστηκε εναντίον της κατοχής της Τσαμουριάς από τους Έλληνες». Σύμφωνα με την ε/φ, ο Νταούτ Χότζα έπεσε θύμα δολοπλοκιών της Ελληνικής Ασφάλειας. (σ.σ. Ο Νταούτ Χοτζα ήταν ένας κοινός εγκληματίας, καταδικασμένος για τα ποινικά του αδικήματα στην Ελλάδα και οι Ιταλοί εκμεταλλεύθηκαν πολιτικά και την περίπτωσή του για να επιτεθούν στην Ελλάδα το 1940).
-Η φιλοκυβερνητική ε/φ Σέκουλι, έχει άρθρο με τίτλο: «Ημέρα μνήμης μετά από 72 χρόνια από τη γενοκτονία σε βάρος των Τσάμηδων »
-Φιλοκυβερνητική ε/φ Shqip: «Γενοκτονία των Τσάμηδων. Idrizi: Η Ελλάδα να μας ζητήσει συγγνώμη»
-Ε/Φ Πανόραμα: «Γενοκτονία των Τσάμηδων. Ιντρίζι : Όχι ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία»
-Ε/Φ Γκαζέττα Σκιπτάρε : «Ιντρίζι: Όχι ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία, εφόσον δεν τιμούνται οι Τσάμηδες- θύματα της γενοκτονίας»
-Ε/Φ Κόχα Γιον: Μνημείο στην Ελλάδα για τα αθώα θύματα.
Στο νεκροταφείο στην τοποθεσία ΄΄Καλόγερος΄΄ κοντά στο χωριό Τζάρα των Αγ. Σαράντα, σύμφωνα με τις Κόχα Γιον, Πανόραμα, Shqip και άλλες ε/φ, το κόμμα των Τσάμηδων PDIU και ο Σύλλογός τους ΄΄Τσαμουριά΄΄- Çameria, τίμησαν τα 72 χρόνια «της γενοκτονίας από τους Έλληνες σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς», τοποθετώντας στεφάνια με λουλούδια.. (Σ.Σ: η Ε/Φ Κόχα Γιον γράφει μάλιστα ΄΄ της γενοκτονίας του ελληνικού κράτους σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς΄΄). Παρόντες στην τελετή ήταν: Ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων PDIU και Αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής, Shpetim Idrizi,ο πρόεδρος του Συλλόγου των Τσάμηδων, ΄΄Τσαμουριά΄΄- Cameria, Abaz Hado, οι βουλευτές του κόμματος των Τσάμηδων PDIU Mesila Doda, Tahir Muhedini (είναι και επίτιμος πρόεδρος του PDIU), Omer Mamo, Aqif Rakipi και αρκετοί πολίτες.
Ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων, Σπετίμ Ιντρίζι, σύμφωνα με τις ε/φ, στην ομιλία που εκφώνησε τόνισε:
«Προσπαθήσαμε, κατά τρόπο συμβολικό, να εκπληρώσουμε μια επιθυμία των μανάδων και πατεράδων, των αδελφών μας που αναπαύονται στο νεκροταφείο του Καλόγερου. Αυτοί ξεκίνησαν να έρθουν προσωρινά στην Αλβανία, με τη φλογερή επιθυμία να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη τους. Ο καύσωνας όμως του Ιουνίου, τα πάθη τους, η επική οδύνη για την απώλεια των ανθρώπων τους, οι ασθένειες του πολέμου και της ειρήνης, η απάνθρωπη αντιμετώπιση από εκείνη που θα έπρεπε να ήταν η μητέρα πατρίδα, έκοψαν στη μέση τα όνειρα, την ελπίδα και το νήμα της ζωής τους. Το νεκροταφείο φυλάει στα σπλάχνα του το μήνυμα της αιωνιότητας και όχι μόνο. Μιλά πολύ με τους ζωντανούς που διέρχονται εκατέρωθεν των συνόρων. Στους Έλληνες, όσες φορές εισέρχονται στην Αλβανία, τους υπενθυμίζει τα εγκλήματα που διέπραξαν οι προγονοί τους και ότι θα πρέπει να μας ζητήσουν συγγνώμη. Στους Αλβανούς, υπενθυμίζει το αμανάτι εκείνων που βρίσκονται εδώ θαμμένοι: Αγαπούσαμε την Αλβανία, γι΄ αυτό μας έδιωξαν. Παρακαλούμε, ενταφιάστε μας εάν γίνετε, στα μέρη όπου γεννηθήκαμε. Γι΄ αυτό και εμείς σήμερα, λέμε στην αλβανική και την ελληνική κυβέρνηση: Ο σεβασμός προς τους νεκρούς θα πρέπει να είναι ο ίδιος, ανεξάρτητα του ότι εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτά τα παιδιά, γυναίκες και άνδρες, ήταν τα τριαντάφυλλα της Τσαμουριάς, ενώ οι Έλληνες στρατιώτες ήταν κατακτητές. Δεν μπορεί να υπάρξουν ελληνικά κοιμητήρια στην Αλβανία, σε περίπτωση που δεν τιμηθούν τα θύματα της ελληνικής γενοκτονίας στα πάτρια εδάφη τους! Εμείς θέλουμε τουλάχιστον ένα μνημείο για τα αθώα θύματα. Ανάμεσα τους υπήρξαν αρκετά μωρά, τα οποία σήμερα, σε περίπτωση που ζούσαν, θα ήταν στην ηλικία του πατέρα μου. Αναμφίβολα και εκείνα θα ήθελαν να ήταν μαζί μας εδώ σήμερα να τους δείχναμε το δρόμο προς την Τσαμουριά. Δυστυχώς όμως, αυτό είναι αδύνατο, διότι εσείς κόψατε το νήμα της ζωής τους και εμείς θα διαιωνίσουμε τη μνήμη τους μ’ αυτό το μνημείο.
Πολύ γρήγορα, φίλοι μου, εμείς θα αρχίσουμε να συγκεντρώνουμε, μέσα από ένα on-line portal, αποδεικτικά στοιχεία, μαρτυρίες για τις ανθρώπινες, τις υλικές, τις ιδιοκτησιακές απώλειες όλων των Αλβανών στην Ελλάδα. Αυτό θα μας βοηθήσει για να κάνουμε τη δίκη της αλήθειας, αντιμέτωποι με εκείνους που διέπραξαν αυτή τη γενοκτονία».
Ενώ ο επίτιμος πρόεδρος του PDIU, βουλευτής αυτού του κόμματος Tahir Muhedini, δήλωσε τα ακόλουθα: «Εμείς λέμε στον καθένα που μετέχει σ΄ αυτή τη μεγάλη πορεία: Θα συνεχίσουμε το δρόμο μας, το σωστό δρόμο, μέχρις ότου κάνουμε πραγματικότητα το αμανάτι των προγόνων μας. Το αμανάτι των προγόνων μας είναι: Μην ξεχνάτε την Τσαμουριά ! Εγώ τους λέω ότι όχι μόνο δεν θα ξεχάσουμε την Τσαμουριά, αλλά πορευόμαστε στο σωστό δρόμο και σύντομα, με τις προσπάθειές μας, όλοι μαζί, θα ολοκληρώσουμε την επιθυμία των προγόνων μας.
Ο βουλευτής του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Aqif Rakipi, δήλωσε : «Εμείς δεν θα σταματήσουμε ποτέ τις προσπάθειες μας, τόσο εδώ, όσο και στη Βουλή και παντού. Εγώ, μαζί με τους συναδέλφους μας, πολύ σύντομα θα κάνουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη γι΄ αυτό το θέμα».
Η βουλευτής του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Mesila Doda, δήλωσε: «Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο δεν αφορά μόνο τους Αλβανούς της Τσαμουριάς, οι Τσάμηδες δεν είναι μια ξεχωριστή κοινότητα. Είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους, αφορά τους Αλβανούς της Σκόδρα, της Ντίμπρα, του Κούκες, αφορά όλους τους υπόλοιπους Αλβανούς. Εάν δεν αντιληφθούμε ότι πρόκειται για ένα θέμα που μας αφορά όλους, τότε δεν θα μπορέσουμε να το προωθήσουμε».
Ο πρόεδρος του πολιτικού-πατριωτικού Συλλόγου ΄΄Τσαμουριά΄΄ - Çamëria, Abaz Hado, δήλωσε: «Η γενοκτονία του ελληνικού κράτους σε βάρος του τσάμικου πληθυσμού ήταν φοβερή. Εμείς ως Σύλλογος ΄΄ Τσαμουριά ΄΄, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να ζητάμε τα δικαιώματά μας. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξη των Τσάμηδων, και πάνω απ΄ όλα, δεν μπορεί να αρνηθεί τη γενοκτονία που άσκησε σε βάρος των Αλβανών της Τσαμουριάς».
Τέλος, ο βουλευτής του ίδιου κόμματος PDIU, Omer Mamo, στην ομιλία του δήλωσε:
«Εμείς ερχόμαστε εδώ, όχι απλώς να τιμήσουμε τους νεκρούς και να θυμηθούμε, διότι κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνο που συνέβη. Ερχόμαστε να αντλήσουμε τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε και να δείξουμε σε όλους, και στα παιδιά μας, ότι σκοπός και καθήκον μας είναι μόνο ένα, είναι το αμανάτι των προγόνων μας. Το αμανάτι αυτό δεν ενταφιάστηκε μαζί με τα ταλαιπωρημένα από τη βία, την κούραση, την πείνα, το αμανάτι αυτό δεν χάθηκε, δεν σκοτώθηκε από τα όπλα και τις λόγχες του εγκληματία Ζέρβα. Το αμανάτι αυτό δεν θα σβήσει ούτε από τα ύπουλα χαμόγελα των απογόνων του. Οι Έλληνες δεν τολμούν να πειράξουν τα σπίτια μας, οι περισσότεροι από μας έχουν δει τους αιώνιους τοίχους των σπιτιών αυτών που είναι ακόμη όρθιοι, τα τζάκια των μεγάλων σπιτιών μας, μολονότι έχουν 72 χρόνια που δεν βγάζουν καπνό. Εκείνα τα σπίτια και εκείνα τα τζάκια περιμένουν εμάς, περιμένουν τα εγγόνια εκείνων των υπερήφανων ανθρώπων για να πάνε και να δώσουν ζωή στην αλβανική μας γλώσσα, τα τραγούδια και τα έθιμά μας.
Εσείς είδατε στα Τίρανα, ότι ένας διπλωμάτης που ισχυρίζεται ότι θα κάνει ένα νέο ξεκίνημα στις Ε – Α σχέσεις, (σ.σ: Υπονοεί τον ΥΠΕΞ κ. Κοτζιά), μίλησε με τον ίδιο τρόπο, όπως εκείνοι που έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα μας. Οι κύριοι αυτοί έρχονται στα Τίρανα και μας λένε ότι τσάμικο δεν υφίσταται. Από δώ, από το μέρος αυτό όπου αναπαύονται οι προγονοί μας, εγώ λέω στον Κοτζιά και σε όλους τους Ζερβικούς ότι εμείς υπάρχουμε, είμαστε ζωντανοί, δεν μπορείτε να μας εξαφανίσετε. Η ιστορία δεν ξεχνά ποιοι ήταν οι πραγματικοί εγκληματίες εκείνης της εποχής. Γνωρίζετε ότι η Ελλάδα ήταν η χώρα που προέβη σε μαζικές σφαγές κατά των Εβραίων. Οι Έλληνες συνεργάστηκαν ανοικτά με το ναζισμό για να εξαφανίσουν αυτό το λαό (σ.σ : Υπονοεί τους Εβραίους), τον οποίο, εμείς οι Αλβανοί, τον σώσαμε. Αυτό το γνωρίζει όλος ο κόσμος και κανείς Έλληνας δεν μπορεί να αποκρύψει πια το αίσχος, το οποίο, ορισμένοι πολιτικοί που αυτό-αποκαλούνται σύγχρονοι, το καλύπτουν λέγοντας ότι το τσάμικο δεν υφίσταται».
*Η κυριακάτικη φιλοκυβερνητική ε/φ Shqiptarja.com, δημοσιεύει άρθρο με τίτλο: «Daut Hoxha - Ο Τσάμης αγωνιστής που ήρθε αντιμέτωπος με τους Έλληνες», γραμμένο από το γιο του Ibrahim D. Hoxha. Στο άρθρο η ε/φ παρουσιάζει το Νταούτ Χότζα, που σκοτώθηκε στις 14.6.1940 κοντά στην Κονίσπολη των Αγ. Σαράντα, ως «αγωνιστή για ελευθερία, που ήρθε αντιμέτωπος με τους Έλληνες αντάρτες και τον Ελληνικό Στρατό από το 1913, στη μάχη για το φρούριο των Ιωαννίνων και στη συνέχεια αγωνίστηκε εναντίον της κατοχής της Τσαμουριάς από τους Έλληνες». Σύμφωνα με την ε/φ, ο Νταούτ Χότζα έπεσε θύμα δολοπλοκιών της Ελληνικής Ασφάλειας. (σ.σ. Ο Νταούτ Χοτζα ήταν ένας κοινός εγκληματίας, καταδικασμένος για τα ποινικά του αδικήματα στην Ελλάδα και οι Ιταλοί εκμεταλλεύθηκαν πολιτικά και την περίπτωσή του για να επιτεθούν στην Ελλάδα το 1940).
Δεν υπάρχουν σχόλια: