Στην εφ/δα Der Standard δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική της έκδοση, όλη η συνέντευξη του Ευρωπαίου Επιτρόπου, αρμόδιου για θέματα Διεύρυνσης και Πολιτικής Γειτονίας της ΕΕ, κ. Johanes Hahn με τίτλο «Ο Johannes Hahn προειδοποιεί για «βεβιασμένες αντιδράσεις» έναντι της Τουρκίας», την οποία παραχώρησε στον ανταποκριτή της εφ/δας στις Βρυξέλλες, κ. Thomas Mayer. (βλ. και σχετικό Press no. 547 – 26.07.16 ).
Παραθέτουμε στην συνέχεια το πρόσθετο κείμενο που δεν δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας.
Συγκεκριμένα, σε ερώτηση του δημοσιογράφου, σχετικά με το ποιες συνέπειες θα είχε μια ρήξη με την Τουρκία, ο κ. Hahn απαντά ότι «αυτό είναι ένα ζήτημα, όπως στο Brexit. Δεν έχει πάρει ακόμη μορφή. Υπάρχουν πολλά σχέδια και προγράμματα εν εξελίξει, θα πρέπει να δει κανείς, πως θα τα χειρισθεί και θα τα φέρει εις πέρας. Θα πρέπει κανείς να γνωρίζει, ότι ένα μέρος της προ-ενταξιακής βοήθειας για την Τουρκία πηγαίνει στη χρηματοδότηση των ΜΚΟ».
Ο κ. Hahn σημειώνει επίσης, ως προς το θέμα τον αν επιβεβαιώθηκε η αυστριακή θέση για το κλείσιμο μαζί με τα γειτονικά κράτη της βαλκανικής οδού και την άσκηση οξείας κριτικής από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πριν από λίγους μήνες, ότι «ήταν μάλλον το ζήτημα του timing και της ελλιπούς συμφωνίας στο εσωτερικό της ΕΕ και ότι στην ουσία το ζήτημα ήταν γύρω από τη δημιουργία χρήσιμων δομών διαφορετικών μοντέλων για μια λύση». Ερωτώμενος από το δημοσιογράφο, τι γίνεται με ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, αν υπάρχει κάποια κινητικότητα, ή αποτελούν τώρα παρελθόν, ο κ. Hahn απαντά ότι «οι προεργασίες προχωρούν μέχρι τώρα σύμφωνα με το πρόγραμμα. Αλλά φυσικά θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν οι πρόσφατες εξελίξεις. Και το άνοιγμα περαιτέρω κεφαλαίων, όπως για παράδειγμα των κεφαλαίων 23 και 24 εξαρτώνται από την έκβαση των συνομιλιών για το Κυπριακό».
Ως προς την εξέλιξη των συνομιλιών για την επανένωση της Κύπρου, ο ευρωπαίος Επίτροπος εκφράζει την άποψη, ότι «οι συνομιλίες προχωρούν όντως καλά. Προς το τέλος σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις υπάρχουν πάντοτε δύσκολα σημεία, όσον αφορά στην επιστροφή των περιουσιών και τέτοιου είδους πράγματα. Σε αυτό η υπόθεση είναι περίπλοκη. Ευελπιστούμε όμως, ότι μέχρι το τέλος τους έτους θα λειτουργήσει».
Ερωτώμενος από το δημοσιογράφο, τι γίνεται με το ζήτημα της απελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων για την Τουρκία που ήταν προγραμματισμένη για τις αρχές Ιουλίου, ο κ. Hahn απαντά ότι «για αυτό υπάρχουν επακριβώς καθορισμένα κριτήρια, τα οποία πρέπει να τηρηθούν και από τα οποία δεν μπορεί να απομακρυνθεί κανείς. Όλα όσα ακούω επ΄ αυτού είναι ότι η Τουρκία αυτά τα κριτήρια δεν επιθυμεί ή δεν μπορεί να τα τηρήσει. Ως εκ τούτου διερωτώμαι, πώς θα λειτουργήσει αυτό. Μόνον αν εκπληρωθούν και οι 72 προϋποθέσεις, μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει θετική Έκθεση για την απελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων. Τότε θα πρέπει να αποφασίσουν το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Μόνον μια σύγκριση: η Ουκρανία είχε να εκπληρώσει 140 προϋποθέσεις, και στο τέλος τις εκπλήρωσε όλες. Το ζήτημα είναι η συνοχή και η ίση αντιμετώπιση. Δεν μπορεί να υπάρξει για την Τουρκία ειδική μεταχείριση, όπως υπάρχει μια «τουρκική παραλλαγή» για τη Δημοκρατία. Αυτό είναι επίσης ένα ζήτημα αξιοπιστίας».
«Υπάρχει περίπτωση, η στρατηγική της ΕΕ που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια να αποδειχθεί αυταπάτη, ότι, δηλ., η διεύρυνση θα συνεχίζεται διαρκώς, ολοένα και περισσότερα κράτη θα μπορούν να γίνουν μέλος της ΕΕ και στο τέλος θα υπάρξει μια μεγάλη ενιαία ΕΕ? Μιλάω για το Brexit. Πρόκειται εφ’ εξής για μια σμίκρυνση της ΕΕ ;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn απαντά ότι «σε αυτήν τη θητεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν υπάρχει καμία διεύρυνση. Αυτό ήταν ήδη σαφές πριν από την έναρξη της θητείας του κ. Juncker, καθώς ο μετασχηματισμός ολόκληρων κοινωνιών χρειάζεται το χρόνο του. Το σημαντικότερο ερώτημα είναι, πώς επιστρέφουμε στην κανονικότητα; Αυτήν την στιγμή υπάρχει μια σχιζοφρενική στάση μεταξύ της συναισθηματικής απόρριψης και της ορθολογικής συγκατάθεσης στην ΕΕ. Το βλέπουμε αυτό εν τω μεταξύ εδώ και χρόνια στην Αυστρία. Συναισθηματικά υπάρχει μια κάποια άρνηση. Αλλά η ανάγκη για προστασία σε σχέση με την ΕΕ βρίσκεται στο 70%, αν ρωτήσει κανείς τους πολίτες. Στους περισσότερους πολίτες είναι σαφές, ότι τις μεγάλες προκλήσεις της εποχή μας, όπως η τρομοκρατία, η μετανάστευση κτλ., μόνον από κοινού μπορεί να τις αντιμετωπίσει κανείς».
«Πώς επιστρέφει κανείς στην ομαλοποίηση;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn απαντά ότι «σίγουρα δεν μπορεί απλώς κανείς να γυρίσει ένα διακόπτη και να πει: έχουμε εξυγιανθεί. Αυτή η διαδικασία είναι λιγότερο ένα θεσμικό πρόβλημα της ΕΕ, αλλά μάλλον ένα ζήτημα της ειλικρινούς συμπεριφοράς των υπεύθυνων πολιτικών με την Ευρώπη. Εθνικοί πολιτικοί ισχυρίζονται, ότι πρέπει να σταματήσουμε να καθιστούμε υπεύθυνες τις Βρυξέλλες για όλα τα λάθη που συμβαίνουν σε εθνικό επίπεδο. Αλλά αυτήν την ομολογία θα πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένες πράξεις».
Ο κ. Hahn επισημαίνει στην συνέντευξή του ότι η προοπτική ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων επιβεβαιώθηκε εκ νέου στη Διάσκεψη των Δυτικών Βαλκανίων στο Παρίσι.
«Αυτή όμως η συγκεκριμένη ενταξιακή προοπτική υπάρχει από το 2003, πόσο θα διαρκέσει ακόμη, άλλα 15 χρόνια;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hanh επισημαίνει ότι «στο τέλος η τέχνη μου θα πρέπει είναι να φέρω σε ισορροπία κίνητρα και απαιτήσεις. Αυτό θα πρέπει να το δει κανείς πολύ συγκεκριμένα. Αυτή την εβδομάδα επετεύχθη να ανοίξουμε με την Σερβία τα δύο κεφάλαια διαπραγμάτευσης για το Κράτος Δικαίου, για τα θεμελιώδη δικαιώματα και για τη Δικαιοσύνη, δηλ. το 23 και το 24. Αυτή είναι μια σημαντική επιτυχία. Στην Αλβανία την Πέμπτη δρομολογήσαμε την πλέον ευρεία μεταρρύθμιση έως τώρα στην Αλβανία στον τομέα της Δικαιοσύνης. Επίσης και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας υπήρξε μια άκρως σημαντική πρόοδος ως προς την εφαρμογή της Συμφωνίας του Przino, η οποία ας ελπίσουμε ότι θα βγάλει τη χώρα μόνιμα από την πολιτική κρίση. Επομένως, αυτήν ήταν μια καλή εβδομάδα για εμένα και για τη διεύρυνση».
«Αυτό που τραβά την προσοχή είναι, ότι το κράτος δικαίου και η διαφθορά φαίνεται ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα ως προς τις διευρύνσεις της ΕΕ, καθώς κατά το παρελθόν αντιμετωπίζονταν συχνά με αμέλεια, βλέπε την Ουγγαρία και την Πολωνία. Ισχύει αυτό;», ρωτά ο δημοσιογράφος.
«Δεν ασκώ κριτική στους προκατόχους μου. Κάθε εποχή έχει ειδικά προβλήματα. Το 2004 υπήρχε ένας απίστευτος ενθουσιασμός για τη διεύρυνση, που το έβλεπε κανείς ως το επιστέγασμα των εξελίξεων από το 1989. Και ήταν συνδεδεμένο με μια φάση οικονομικής άνθισης. Παραμελήθηκε όσον αφορά στο κράτος δικαίου, να συνδυασθούν οι διαφορετικές «επιχειρηματικές κουλτούρες» των κρατών. Ίσως σκέφθηκε κανείς, αυτό θα ρυθμισθεί από μόνο του. Για αυτό το λόγο άλλαξε και η μεθοδολογία. Τώρα ξεκινούμε τις διαπραγματεύσεις με τα κεφάλαια για το κράτος δικαίου και τις ολοκληρώνουμε επίσης με αυτό», απαντά ο κ. Hahn.
«Ποιος είναι ο στόχος σας μέχρι το τέλος του 2019; Επιθυμείτε τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες να τις «παραδώσετε» με ένα χρονοδιάγραμμα στην επόμενη Κομισιόν;», ερωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn υποστηρίζει ότι «υπάρχουν γενικές και συγκεκριμένες στοχοθεσίες. Γενικά έχω ήδη επιτύχει, ώστε να αποδίδει κανείς στην οικονομική ανάπτυξη ίδιας σημασίας αξία με το κράτος δικαίου. Σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχει σήμερα μια ενταξιακή κόπωση, αυτό δεν χρειάζεται να αποφεύγει κανείς να το συζητήσει, επειδή υπάρχει η γενική αντίληψη, ότι κάθε νέο μέλος αποτελεί μια νέα οικονομική επιβάρυνση για τα άλλα. Όλες οι χώρες του Ανατολικού Μπλοκ και της Πρώην Γιουγκοσλαβίας υπό το καθεστώς του Τίτο οικονομικά δεν ήταν ικανές. Για αυτό το λόγο πρέπει να προσελκύσουμε επενδυτές. Αλλά μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχει κανείς σε μια χώρα, όταν λειτουργεί το κράτος δικαίου, όταν μπορεί κανείς να βασισθεί στην εγχώρια δικαιοσύνη. Αυτήν την μετάβαση πρέπει να την οργανώσουμε. Οικοδόμηση της οικονομικής ανάπτυξης, που πρέπει να συνοδευθεί από την ανάπτυξη του κράτους δικαίου. Αυτός τον ισχυρό συνδυασμό αυτών των δύο πολιτικών και οικονομικών θεμελιωδών αξιών, τον έχω αναλάβει. Ελπίζω, ότι θα είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία».
Ο δημοσιογράφος τον ρωτά τι γίνεται συγκεκριμένα με την Σερβία, και αν η χώρα αποτελεί το κλειδί για τη βαλκανική διεύρυνση, καθώς είναι η μεγαλύτερη χώρα που διαμορφώνει την περιοχή και ο ευρωπαίος Επίτροπος απαντά, ότι «η Σερβία είναι από κάθε άποψη μια ειδική περίπτωση. πρώτον, είναι η κεντρική χώρα στα Βαλκάνια, όπως σωστά είπατε, και συμβάλλει ουσιαστικά στη «Διαδικασία του Βερολίνου», η οποία εκτός από την υλοποίηση συγκεκριμένων σχεδίων στα Βαλκάνια υπηρετεί την συμφιλίωση που είναι τόσο σημαντική. Σε πολλούς τομείς μπορεί η Σερβία να είναι αυτή που θα δώσει ώθηση σε ολόκληρη την περιοχή. Αλλά φυσικά δεν μπορείτε να αγνοήσετε την συναισθηματική κατάσταση των λαών. Στα Σκόπια πρέπει να ασχοληθούμε το θέμα του ονόματος Μακεδονία, και θα το πράξουμε. Ακόμη και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη τα πράγματα προχωρούν. Υπάρχει δυναμική».
Ο κ. Hahn υπογραμμίζει στην συνέχεια ότι «οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αποτελούν τμήμα της Ευρώπης και θα πρέπει αυτονόητα να αποτελέσουν και τμήμα της Ένωσης. Ενόψει των παγκόσμιων προκλήσεων χρειαζόμαστε μια συμπαγή Ευρώπη. Έχουν όλοι συνειδητοποιήσει ότι η προβληματική γύρω από την μετανάστευση, όχι μόνον οι πρόσφυγες, θα αποτελέσει το κεντρικό θέμα του πρώτου μισού αυτού του αιώνα. Σε έναν σημαντικό βαθμό η Ευρώπη θα πληγεί από αυτό. Ένα άλλο καλό παράδειγμα για αυτό είναι τι μπορεί να επιτευχθεί, όταν η Ευρώπη δρα ενιαία, όταν εμφανιζόμαστε συντονισμένα και αυτό είναι όσα επετεύχθησαν στην Σύνοδο Κορυφής για το κλίμα στο Παρίσι».
Και πάλι στο ζήτημα της Μετανάστευσης, ο δημοσιογράφος σχολιάζει ότι ακριβώς στο ζήτημα αυτό βλέπει κανείς ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή αντιμετώπιση. Οι Ανατολικοευρωπαίοι το αρνούνται από κοινού, εξαιτίας του η Μεγ. Βρετανία ψήφισε ακόμη και υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Ο ευρωπαϊκός πυρήνας ίσως το μπορεί, αλλά όχι και οι 28, 27 από δω και στο εξής χώρες. Ο κ. Hahn υπογραμμίζει επ΄ αυτού ότι «ένας μάνατζερ θα έλεγε, ότι μπορεί κανείς να αφήσει ένα τμήμα της επιχείρησής του, να αφήσει το κέρδος, προκειμένου να υπάρξει εξυγίανση και αργότερα κάπως να επέλθει και πάλι η ανάπτυξη. Αλλά εδώ βλέπω την εντελώς ξεκάθαρη διαφορά με την πολιτική. Δεν μπορεί κανείς να μεταφέρει την οικονομία ένα προς ένα στην πολιτική. Αν τώρα αφήσουμε μέρη της Ένωσης, ολόκληρες χώρες, τότε θα χάσουμε αυτές και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσει ως σύνολο. Αυτός ήταν ένας λόγος, για τον οποίο έδωσα μάχη υπέρ της παραμονής της Ελλάδας. Κάποιοι είχαν την ιδέα, να αφήσουμε για μια φορά την Ελλάδα να φύγει, να βγει από την Ευρωζώνη, προκειμένου να ανακάμψει από μόνη της. Όταν κάποιος δημιουργεί έναν ευρωπαϊκό πυρήνα, τότε αυτός ίσως θα λειτουργεί όπως μια μηχανή τούρμπο, αλλά ταυτόχρονα η δυναμική γύρω της εξασθενίζει εμφανώς και η αντίθεση γίνεται μεγαλύτερη. Στο τέλος αυτός ο ευρωπαϊκός πυρήνας «τούρμπο» θα πρέπει να βοηθήσει ξανά αυτές τις χώρες. Αλλά το πολιτικό και κοινωνικό τίμημα θα ήταν υψηλότερο. Η προσέγγισή μου είναι να δούμε, ότι όλοι θα παραμείνουν «στο σκάφος». Αυτό αυτήν την στιγμή είναι σίγουρα πολύ πιο κοπιώδες, αλλά έτσι μπορεί κανείς να κινηθεί κάτω από τον κοινό μανδύα, όπου η ίση μεταχείριση μικρότερων και μεγαλυτέρων χωρών αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα για να κρατηθούμε μαζί».
Παραθέτουμε στην συνέχεια το πρόσθετο κείμενο που δεν δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας.
Συγκεκριμένα, σε ερώτηση του δημοσιογράφου, σχετικά με το ποιες συνέπειες θα είχε μια ρήξη με την Τουρκία, ο κ. Hahn απαντά ότι «αυτό είναι ένα ζήτημα, όπως στο Brexit. Δεν έχει πάρει ακόμη μορφή. Υπάρχουν πολλά σχέδια και προγράμματα εν εξελίξει, θα πρέπει να δει κανείς, πως θα τα χειρισθεί και θα τα φέρει εις πέρας. Θα πρέπει κανείς να γνωρίζει, ότι ένα μέρος της προ-ενταξιακής βοήθειας για την Τουρκία πηγαίνει στη χρηματοδότηση των ΜΚΟ».
Ο κ. Hahn σημειώνει επίσης, ως προς το θέμα τον αν επιβεβαιώθηκε η αυστριακή θέση για το κλείσιμο μαζί με τα γειτονικά κράτη της βαλκανικής οδού και την άσκηση οξείας κριτικής από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πριν από λίγους μήνες, ότι «ήταν μάλλον το ζήτημα του timing και της ελλιπούς συμφωνίας στο εσωτερικό της ΕΕ και ότι στην ουσία το ζήτημα ήταν γύρω από τη δημιουργία χρήσιμων δομών διαφορετικών μοντέλων για μια λύση». Ερωτώμενος από το δημοσιογράφο, τι γίνεται με ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, αν υπάρχει κάποια κινητικότητα, ή αποτελούν τώρα παρελθόν, ο κ. Hahn απαντά ότι «οι προεργασίες προχωρούν μέχρι τώρα σύμφωνα με το πρόγραμμα. Αλλά φυσικά θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν οι πρόσφατες εξελίξεις. Και το άνοιγμα περαιτέρω κεφαλαίων, όπως για παράδειγμα των κεφαλαίων 23 και 24 εξαρτώνται από την έκβαση των συνομιλιών για το Κυπριακό».
Ως προς την εξέλιξη των συνομιλιών για την επανένωση της Κύπρου, ο ευρωπαίος Επίτροπος εκφράζει την άποψη, ότι «οι συνομιλίες προχωρούν όντως καλά. Προς το τέλος σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις υπάρχουν πάντοτε δύσκολα σημεία, όσον αφορά στην επιστροφή των περιουσιών και τέτοιου είδους πράγματα. Σε αυτό η υπόθεση είναι περίπλοκη. Ευελπιστούμε όμως, ότι μέχρι το τέλος τους έτους θα λειτουργήσει».
Ερωτώμενος από το δημοσιογράφο, τι γίνεται με το ζήτημα της απελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων για την Τουρκία που ήταν προγραμματισμένη για τις αρχές Ιουλίου, ο κ. Hahn απαντά ότι «για αυτό υπάρχουν επακριβώς καθορισμένα κριτήρια, τα οποία πρέπει να τηρηθούν και από τα οποία δεν μπορεί να απομακρυνθεί κανείς. Όλα όσα ακούω επ΄ αυτού είναι ότι η Τουρκία αυτά τα κριτήρια δεν επιθυμεί ή δεν μπορεί να τα τηρήσει. Ως εκ τούτου διερωτώμαι, πώς θα λειτουργήσει αυτό. Μόνον αν εκπληρωθούν και οι 72 προϋποθέσεις, μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει θετική Έκθεση για την απελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων. Τότε θα πρέπει να αποφασίσουν το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Μόνον μια σύγκριση: η Ουκρανία είχε να εκπληρώσει 140 προϋποθέσεις, και στο τέλος τις εκπλήρωσε όλες. Το ζήτημα είναι η συνοχή και η ίση αντιμετώπιση. Δεν μπορεί να υπάρξει για την Τουρκία ειδική μεταχείριση, όπως υπάρχει μια «τουρκική παραλλαγή» για τη Δημοκρατία. Αυτό είναι επίσης ένα ζήτημα αξιοπιστίας».
«Υπάρχει περίπτωση, η στρατηγική της ΕΕ που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια να αποδειχθεί αυταπάτη, ότι, δηλ., η διεύρυνση θα συνεχίζεται διαρκώς, ολοένα και περισσότερα κράτη θα μπορούν να γίνουν μέλος της ΕΕ και στο τέλος θα υπάρξει μια μεγάλη ενιαία ΕΕ? Μιλάω για το Brexit. Πρόκειται εφ’ εξής για μια σμίκρυνση της ΕΕ ;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn απαντά ότι «σε αυτήν τη θητεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν υπάρχει καμία διεύρυνση. Αυτό ήταν ήδη σαφές πριν από την έναρξη της θητείας του κ. Juncker, καθώς ο μετασχηματισμός ολόκληρων κοινωνιών χρειάζεται το χρόνο του. Το σημαντικότερο ερώτημα είναι, πώς επιστρέφουμε στην κανονικότητα; Αυτήν την στιγμή υπάρχει μια σχιζοφρενική στάση μεταξύ της συναισθηματικής απόρριψης και της ορθολογικής συγκατάθεσης στην ΕΕ. Το βλέπουμε αυτό εν τω μεταξύ εδώ και χρόνια στην Αυστρία. Συναισθηματικά υπάρχει μια κάποια άρνηση. Αλλά η ανάγκη για προστασία σε σχέση με την ΕΕ βρίσκεται στο 70%, αν ρωτήσει κανείς τους πολίτες. Στους περισσότερους πολίτες είναι σαφές, ότι τις μεγάλες προκλήσεις της εποχή μας, όπως η τρομοκρατία, η μετανάστευση κτλ., μόνον από κοινού μπορεί να τις αντιμετωπίσει κανείς».
«Πώς επιστρέφει κανείς στην ομαλοποίηση;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn απαντά ότι «σίγουρα δεν μπορεί απλώς κανείς να γυρίσει ένα διακόπτη και να πει: έχουμε εξυγιανθεί. Αυτή η διαδικασία είναι λιγότερο ένα θεσμικό πρόβλημα της ΕΕ, αλλά μάλλον ένα ζήτημα της ειλικρινούς συμπεριφοράς των υπεύθυνων πολιτικών με την Ευρώπη. Εθνικοί πολιτικοί ισχυρίζονται, ότι πρέπει να σταματήσουμε να καθιστούμε υπεύθυνες τις Βρυξέλλες για όλα τα λάθη που συμβαίνουν σε εθνικό επίπεδο. Αλλά αυτήν την ομολογία θα πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένες πράξεις».
Ο κ. Hahn επισημαίνει στην συνέντευξή του ότι η προοπτική ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων επιβεβαιώθηκε εκ νέου στη Διάσκεψη των Δυτικών Βαλκανίων στο Παρίσι.
«Αυτή όμως η συγκεκριμένη ενταξιακή προοπτική υπάρχει από το 2003, πόσο θα διαρκέσει ακόμη, άλλα 15 χρόνια;», ρωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hanh επισημαίνει ότι «στο τέλος η τέχνη μου θα πρέπει είναι να φέρω σε ισορροπία κίνητρα και απαιτήσεις. Αυτό θα πρέπει να το δει κανείς πολύ συγκεκριμένα. Αυτή την εβδομάδα επετεύχθη να ανοίξουμε με την Σερβία τα δύο κεφάλαια διαπραγμάτευσης για το Κράτος Δικαίου, για τα θεμελιώδη δικαιώματα και για τη Δικαιοσύνη, δηλ. το 23 και το 24. Αυτή είναι μια σημαντική επιτυχία. Στην Αλβανία την Πέμπτη δρομολογήσαμε την πλέον ευρεία μεταρρύθμιση έως τώρα στην Αλβανία στον τομέα της Δικαιοσύνης. Επίσης και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας υπήρξε μια άκρως σημαντική πρόοδος ως προς την εφαρμογή της Συμφωνίας του Przino, η οποία ας ελπίσουμε ότι θα βγάλει τη χώρα μόνιμα από την πολιτική κρίση. Επομένως, αυτήν ήταν μια καλή εβδομάδα για εμένα και για τη διεύρυνση».
«Αυτό που τραβά την προσοχή είναι, ότι το κράτος δικαίου και η διαφθορά φαίνεται ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα ως προς τις διευρύνσεις της ΕΕ, καθώς κατά το παρελθόν αντιμετωπίζονταν συχνά με αμέλεια, βλέπε την Ουγγαρία και την Πολωνία. Ισχύει αυτό;», ρωτά ο δημοσιογράφος.
«Δεν ασκώ κριτική στους προκατόχους μου. Κάθε εποχή έχει ειδικά προβλήματα. Το 2004 υπήρχε ένας απίστευτος ενθουσιασμός για τη διεύρυνση, που το έβλεπε κανείς ως το επιστέγασμα των εξελίξεων από το 1989. Και ήταν συνδεδεμένο με μια φάση οικονομικής άνθισης. Παραμελήθηκε όσον αφορά στο κράτος δικαίου, να συνδυασθούν οι διαφορετικές «επιχειρηματικές κουλτούρες» των κρατών. Ίσως σκέφθηκε κανείς, αυτό θα ρυθμισθεί από μόνο του. Για αυτό το λόγο άλλαξε και η μεθοδολογία. Τώρα ξεκινούμε τις διαπραγματεύσεις με τα κεφάλαια για το κράτος δικαίου και τις ολοκληρώνουμε επίσης με αυτό», απαντά ο κ. Hahn.
«Ποιος είναι ο στόχος σας μέχρι το τέλος του 2019; Επιθυμείτε τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες να τις «παραδώσετε» με ένα χρονοδιάγραμμα στην επόμενη Κομισιόν;», ερωτά ο δημοσιογράφος και ο κ. Hahn υποστηρίζει ότι «υπάρχουν γενικές και συγκεκριμένες στοχοθεσίες. Γενικά έχω ήδη επιτύχει, ώστε να αποδίδει κανείς στην οικονομική ανάπτυξη ίδιας σημασίας αξία με το κράτος δικαίου. Σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχει σήμερα μια ενταξιακή κόπωση, αυτό δεν χρειάζεται να αποφεύγει κανείς να το συζητήσει, επειδή υπάρχει η γενική αντίληψη, ότι κάθε νέο μέλος αποτελεί μια νέα οικονομική επιβάρυνση για τα άλλα. Όλες οι χώρες του Ανατολικού Μπλοκ και της Πρώην Γιουγκοσλαβίας υπό το καθεστώς του Τίτο οικονομικά δεν ήταν ικανές. Για αυτό το λόγο πρέπει να προσελκύσουμε επενδυτές. Αλλά μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχει κανείς σε μια χώρα, όταν λειτουργεί το κράτος δικαίου, όταν μπορεί κανείς να βασισθεί στην εγχώρια δικαιοσύνη. Αυτήν την μετάβαση πρέπει να την οργανώσουμε. Οικοδόμηση της οικονομικής ανάπτυξης, που πρέπει να συνοδευθεί από την ανάπτυξη του κράτους δικαίου. Αυτός τον ισχυρό συνδυασμό αυτών των δύο πολιτικών και οικονομικών θεμελιωδών αξιών, τον έχω αναλάβει. Ελπίζω, ότι θα είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία».
Ο δημοσιογράφος τον ρωτά τι γίνεται συγκεκριμένα με την Σερβία, και αν η χώρα αποτελεί το κλειδί για τη βαλκανική διεύρυνση, καθώς είναι η μεγαλύτερη χώρα που διαμορφώνει την περιοχή και ο ευρωπαίος Επίτροπος απαντά, ότι «η Σερβία είναι από κάθε άποψη μια ειδική περίπτωση. πρώτον, είναι η κεντρική χώρα στα Βαλκάνια, όπως σωστά είπατε, και συμβάλλει ουσιαστικά στη «Διαδικασία του Βερολίνου», η οποία εκτός από την υλοποίηση συγκεκριμένων σχεδίων στα Βαλκάνια υπηρετεί την συμφιλίωση που είναι τόσο σημαντική. Σε πολλούς τομείς μπορεί η Σερβία να είναι αυτή που θα δώσει ώθηση σε ολόκληρη την περιοχή. Αλλά φυσικά δεν μπορείτε να αγνοήσετε την συναισθηματική κατάσταση των λαών. Στα Σκόπια πρέπει να ασχοληθούμε το θέμα του ονόματος Μακεδονία, και θα το πράξουμε. Ακόμη και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη τα πράγματα προχωρούν. Υπάρχει δυναμική».
Ο κ. Hahn υπογραμμίζει στην συνέχεια ότι «οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αποτελούν τμήμα της Ευρώπης και θα πρέπει αυτονόητα να αποτελέσουν και τμήμα της Ένωσης. Ενόψει των παγκόσμιων προκλήσεων χρειαζόμαστε μια συμπαγή Ευρώπη. Έχουν όλοι συνειδητοποιήσει ότι η προβληματική γύρω από την μετανάστευση, όχι μόνον οι πρόσφυγες, θα αποτελέσει το κεντρικό θέμα του πρώτου μισού αυτού του αιώνα. Σε έναν σημαντικό βαθμό η Ευρώπη θα πληγεί από αυτό. Ένα άλλο καλό παράδειγμα για αυτό είναι τι μπορεί να επιτευχθεί, όταν η Ευρώπη δρα ενιαία, όταν εμφανιζόμαστε συντονισμένα και αυτό είναι όσα επετεύχθησαν στην Σύνοδο Κορυφής για το κλίμα στο Παρίσι».
Και πάλι στο ζήτημα της Μετανάστευσης, ο δημοσιογράφος σχολιάζει ότι ακριβώς στο ζήτημα αυτό βλέπει κανείς ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή αντιμετώπιση. Οι Ανατολικοευρωπαίοι το αρνούνται από κοινού, εξαιτίας του η Μεγ. Βρετανία ψήφισε ακόμη και υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Ο ευρωπαϊκός πυρήνας ίσως το μπορεί, αλλά όχι και οι 28, 27 από δω και στο εξής χώρες. Ο κ. Hahn υπογραμμίζει επ΄ αυτού ότι «ένας μάνατζερ θα έλεγε, ότι μπορεί κανείς να αφήσει ένα τμήμα της επιχείρησής του, να αφήσει το κέρδος, προκειμένου να υπάρξει εξυγίανση και αργότερα κάπως να επέλθει και πάλι η ανάπτυξη. Αλλά εδώ βλέπω την εντελώς ξεκάθαρη διαφορά με την πολιτική. Δεν μπορεί κανείς να μεταφέρει την οικονομία ένα προς ένα στην πολιτική. Αν τώρα αφήσουμε μέρη της Ένωσης, ολόκληρες χώρες, τότε θα χάσουμε αυτές και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσει ως σύνολο. Αυτός ήταν ένας λόγος, για τον οποίο έδωσα μάχη υπέρ της παραμονής της Ελλάδας. Κάποιοι είχαν την ιδέα, να αφήσουμε για μια φορά την Ελλάδα να φύγει, να βγει από την Ευρωζώνη, προκειμένου να ανακάμψει από μόνη της. Όταν κάποιος δημιουργεί έναν ευρωπαϊκό πυρήνα, τότε αυτός ίσως θα λειτουργεί όπως μια μηχανή τούρμπο, αλλά ταυτόχρονα η δυναμική γύρω της εξασθενίζει εμφανώς και η αντίθεση γίνεται μεγαλύτερη. Στο τέλος αυτός ο ευρωπαϊκός πυρήνας «τούρμπο» θα πρέπει να βοηθήσει ξανά αυτές τις χώρες. Αλλά το πολιτικό και κοινωνικό τίμημα θα ήταν υψηλότερο. Η προσέγγισή μου είναι να δούμε, ότι όλοι θα παραμείνουν «στο σκάφος». Αυτό αυτήν την στιγμή είναι σίγουρα πολύ πιο κοπιώδες, αλλά έτσι μπορεί κανείς να κινηθεί κάτω από τον κοινό μανδύα, όπου η ίση μεταχείριση μικρότερων και μεγαλυτέρων χωρών αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα για να κρατηθούμε μαζί».
Post A Comment