Κλίμα «πιεστικής προόδου» επιχειρούν να διαμορφώσουν στο Κυπριακό οι Βρυξέλλες, υποβαθμίζοντας τις εκκρεμότητες πίσω από μια ρητορική «τελευταίας ευκαιρίας» η οποία ωστόσο εξυπηρετεί πλήρως το «παιχνίδι» της Τουρκίας. Οι προθέσεις είναι φαινομενικά αγνές. Επισήμως άλλωστε, δεν υπάρχει κανείς που να τάσσεται υπέρ της διαιώνισης της κυπριακής διένεξης. Πίσω ακόμη κι από τις πιο αγνές προθέσεις ωστόσο, ενίοτε κρύβονται κίνδυνοι, ειδικά όταν μιλάμε για μια πληγή όπως είναι αυτή του Κυπριακού που έχει πλέον απολήξεις στο Προσφυγικό, στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, καθώς και στις ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε χθες ένα νέο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας ύψους 33 εκατ. ευρώ υπέρ των Τουρκοκυπρίων με στόχο «την οικονομική ολοκλήρωση-ενοποίηση της νήσου» και «τη βελτίωση των επαφών μεταξύ των δύο κοινοτήτων και με την ΕΕ».
Αρχής γενομένης από το 2006, η EE έχει στείλει σχεδόν 450 εκατ. ευρώ στην τουρκοκυπριακή κοινότητα (259 εκατ. έως το 2010, και περί τα 30 εκατ. έκτοτε σε ετήσια βάση). Πρόκειται, αναλογικά, για τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια που έχει δώσει ποτέ η EE σε κάποια κοινότητα στο εξωτερικό. Ο λόγος για ένα πρόγραμμα μέσα από το οποίο χρηματοδοτούνται υποδομές, επιχορηγούνται μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, δίνονται υποτροφίες, προωθούνται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης κ.ά. Μέχρι εδώ όλα καλά. Η ελληνοκυπριακή πλευρά άλλωστε επικροτεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα βοήθειας ως κομβικό στον δρόμο προς την εναρμόνιση των Κατεχομένων με το κοινοτικό κεκτημένο και τη μετάβαση στο ευρώ (σημεία που αμφότερα αποτελούν προϋποθέσεις για την επίλυση της διένεξης).
Τα προβλήματα ωστόσο ξεκινούν όταν η ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος εμφανίζεται (υπό τις διαταγές του Ερντογάν) να τα θέλει όλα: και τα χρήματα της Ευρώπης αλλά και... αποκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο (εγγυημένη πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας στο τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο), και την ένταξη στην EE αλλά και... την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων της «εγγυήτριας» Τουρκίας.
Τα εν λόγω προβλήματα μάλιστα εντείνονται όταν οι Βρυξέλλες αποφασίζουν να υποκύψουν στους τουρκικούς εκβιασμούς, αδιαφορώντας για τις σχετικές ενστάσεις της Λευκωσίας.
Προκειμένου να διασώσει τη συμφωνία στο Προσφυγικό, η Κομισιόν προετοιμάζει το έδαφος ώστε μέχρι το τέλος της χρονιάς να άρει την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου για τους Τούρκους, όπως απαιτεί εκβιαστικά η Άγκυρα. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εκλαμβάνει μάλιστα ως «εκπληρωμένα» τα 65 από τα 72 κριτήρια του οδικού χάρτη της Τουρκίας, αδιαφορώντας προφανώς για το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα 65 σημεία (ειδικότερα τα περί συνεργασίας σε θέματα Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων) έχουν «εκπληρωθεί» έναντι όλων εκτός ενός, κι αυτός ο ένας είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Τουρκία επιμένει να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία χαρακτηρίζει «εκλιπούσα». Επί της ουσίας λοιπόν, και πέρα από τις όποιες φράσεις στα συμπεράσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της EE (που ζητούν «πρόοδο σε όλο το φάσμα των δεσμεύσεων, έναντι όλων των κρατών-μελών»), η ουσία είναι ότι η Άγκυρα δεν έχει την παραμικρή διάθεση να «δώσει» το παραμικρό στους Ελληνοκυπρίους.
Ερωτηματικά
Οι Βρυξέλλες από την πλευρά τους εμφανίζονται διατεθειμένες να σπρώξουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ελπίζοντας προφανώς ότι θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό που θα επισκιάσουν τα όποια επιμέρους κενά αλλού. Η στάση των Ευρωπαίων ωστόσο δημιουργεί ερωτηματικά αναφορικά ακόμη και με την ίδια την πορεία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Γιούνκερ, και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μαρτιν Σουλτς, επιλέγουν να μιλούν για «τελευταία ευκαιρία» στο Κυπριακό, παίζοντας το παιχνίδι της Άγκυρας, που πιέζει για την αποδοχή τετελεσμένων τουρκικής κατοχής. Επικαλούμενος μάλιστα την άποψη... του Γιούνκερ, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου, απείλησε χθες ότι εάν δεν υπάρξει λύση στο Κυπριακό έως το τέλος του 2016, «τότε αυτό το παιχνίδι τελειώνει», και ξεκινάει ένα νέο... αυτό της διχοτόμησης.
Αρχής γενομένης από το 2006, η EE έχει στείλει σχεδόν 450 εκατ. ευρώ στην τουρκοκυπριακή κοινότητα (259 εκατ. έως το 2010, και περί τα 30 εκατ. έκτοτε σε ετήσια βάση). Πρόκειται, αναλογικά, για τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια που έχει δώσει ποτέ η EE σε κάποια κοινότητα στο εξωτερικό. Ο λόγος για ένα πρόγραμμα μέσα από το οποίο χρηματοδοτούνται υποδομές, επιχορηγούνται μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, δίνονται υποτροφίες, προωθούνται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης κ.ά. Μέχρι εδώ όλα καλά. Η ελληνοκυπριακή πλευρά άλλωστε επικροτεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα βοήθειας ως κομβικό στον δρόμο προς την εναρμόνιση των Κατεχομένων με το κοινοτικό κεκτημένο και τη μετάβαση στο ευρώ (σημεία που αμφότερα αποτελούν προϋποθέσεις για την επίλυση της διένεξης).
Τα προβλήματα ωστόσο ξεκινούν όταν η ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος εμφανίζεται (υπό τις διαταγές του Ερντογάν) να τα θέλει όλα: και τα χρήματα της Ευρώπης αλλά και... αποκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο (εγγυημένη πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας στο τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο), και την ένταξη στην EE αλλά και... την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων της «εγγυήτριας» Τουρκίας.
Τα εν λόγω προβλήματα μάλιστα εντείνονται όταν οι Βρυξέλλες αποφασίζουν να υποκύψουν στους τουρκικούς εκβιασμούς, αδιαφορώντας για τις σχετικές ενστάσεις της Λευκωσίας.
Προκειμένου να διασώσει τη συμφωνία στο Προσφυγικό, η Κομισιόν προετοιμάζει το έδαφος ώστε μέχρι το τέλος της χρονιάς να άρει την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου για τους Τούρκους, όπως απαιτεί εκβιαστικά η Άγκυρα. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εκλαμβάνει μάλιστα ως «εκπληρωμένα» τα 65 από τα 72 κριτήρια του οδικού χάρτη της Τουρκίας, αδιαφορώντας προφανώς για το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα 65 σημεία (ειδικότερα τα περί συνεργασίας σε θέματα Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων) έχουν «εκπληρωθεί» έναντι όλων εκτός ενός, κι αυτός ο ένας είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Τουρκία επιμένει να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία χαρακτηρίζει «εκλιπούσα». Επί της ουσίας λοιπόν, και πέρα από τις όποιες φράσεις στα συμπεράσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της EE (που ζητούν «πρόοδο σε όλο το φάσμα των δεσμεύσεων, έναντι όλων των κρατών-μελών»), η ουσία είναι ότι η Άγκυρα δεν έχει την παραμικρή διάθεση να «δώσει» το παραμικρό στους Ελληνοκυπρίους.
Ερωτηματικά
Οι Βρυξέλλες από την πλευρά τους εμφανίζονται διατεθειμένες να σπρώξουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, ελπίζοντας προφανώς ότι θα υπάρξουν θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό που θα επισκιάσουν τα όποια επιμέρους κενά αλλού. Η στάση των Ευρωπαίων ωστόσο δημιουργεί ερωτηματικά αναφορικά ακόμη και με την ίδια την πορεία των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Γιούνκερ, και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μαρτιν Σουλτς, επιλέγουν να μιλούν για «τελευταία ευκαιρία» στο Κυπριακό, παίζοντας το παιχνίδι της Άγκυρας, που πιέζει για την αποδοχή τετελεσμένων τουρκικής κατοχής. Επικαλούμενος μάλιστα την άποψη... του Γιούνκερ, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου, απείλησε χθες ότι εάν δεν υπάρξει λύση στο Κυπριακό έως το τέλος του 2016, «τότε αυτό το παιχνίδι τελειώνει», και ξεκινάει ένα νέο... αυτό της διχοτόμησης.
Γιώργος Σκαφίδας για το Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια: