Πρόκειται για ποσά προερχόμενα από τον κρατικό Προϋπολογισμό, δηλαδή χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, που δόθηκαν ως επιχορηγήσεις σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) για αναπτυξιακά προγράμματα αναπτυσσόμενων χωρών, κατά την περίοδο 2000-2010. Το πότε θα εκκαθαριστούν οριστικά και αμετάκλητα από τη Δικαιοσύνη αυτές οι υποθέσεις μεγάλου οικονομικού αντικειμένου είναι άγνωστο. Ίσως ύστερα από αρκετά χρόνια, αν ληφθεί υπόψη το χρόνιο πρόβλημα της βραδύτητας στην απονομή του Δικαίου στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα υπόθεσης απάτης από ΜΚΟ που έφθασε να εκκαθαριστεί δικαστικά περίπου 18 χρόνια από τη διάπραξη των αδικημάτων, δηλαδή μέσα στο 2016, όταν ο Άρειος Πάγος με απόφασή του επικύρωσε την καταδίκη σε πολυετείς καθείρξεις των υπευθύνων.
Από την υπόθεση αυτήν, που αφορά στο Ινστιτούτο Διεθνών Κοινωνικών Υποθέσεων (ΙΔΙΚΥ), καταδεικνύεται ότι το «πάρτι» της ιδιοποίησης εκατομμυρίων ευρώ κρατικού χρήματος με διάφορα τεχνάσματα από τις ΜΚΟ είχε ξεκινήσει στα τέλη της δεκαετίας του 1990 -πριν ακόμα να ιδρυθεί ή ενώ βρισκόταν στα «σπάργανα» η Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του ΥΠΕΞ, που συγκροτήθηκε με τον Νόμο 2731/1999, με έναρξη ισχύος από τον Σεπτέμβριο 2000 και πρώτο επικεφαλής της τον πρώην στενό συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου και υπόδικο σήμερα Αλεξ Ρόντο, στην αρμοδιότητα της οποίας υπήχθησαν η εποπτεία, ο συντονισμός και η προώθηση των δράσεων και των προγραμμάτων επείγουσας ανθρωπιστικής, επισιτιστικής, καθώς και βοήθειας αναδιάρθρωσης και αποκατάστασης των αναπτυσσόμενων χωρών, που προωθούνται μέσω ΜΚΟ.
Η μεθοδολογία που ακολούθησε το Ινστιτούτο Διεθνών Κοινωνικών Υποθέσεων (ΙΔΙΚΥ) για να εξαπατήσει τους αρμόδιους υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών, όπως αυτή προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία στα δικαστήρια του πρώτου και του δεύτερου βαθμού, είναι ανάλογη με αυτήν που ακολούθησαν την ίδια περίοδο και μεταγενέστερα άλλες ΜΚΟ, οι οποίες βρήκαν τον τρόπο να ιδιοποιηθούν παράνομα κρατικό χρήμα.
Για πάνω από μία δεκαετία
Συγκεκριμένα, το ΙΔΙΚΥ, με έδρα την Αθήνα, δρα στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας 2000, μία περίοδο που στα Βαλκάνια και δη στην Ελλάδα «γεννιούνται» δεκάδες ΜΚΟ. Αυτές αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν τα προγράμματα επείγουσας ανθρωπιστικής, επισιτιστικής καθώς και βοήθειας αναδιάρθρωσης και αποκατάστασης των αναπτυσσόμενων χωρών, που υποχρεούται, κατά την επίσημη εκδοχή, να προωθήσει η Ελλάδα (χώρα εκτός Ευρωζώνης και με δικό της νόμισμα, τότε), καθώς θεωρείται μία από τις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου!
Το ΙΔΙΚΥ δεν αποκλείεται να συνέχιζε να αναλαμβάνει την υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων που κατάρτιζε το ΥΠΕΞ και μετά το 2000, αν δεν του... έκοβε τον δρόμο το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), το οποίο στις αρχές Αυγούστου του 2001 πληροφορήθηκε ότι η εν λόγω ΜΚΟ προμηθεύεται για ανθρωπιστική βοήθεια διάφορα προϊόντα (τρόφιμα, υγειονομικό υλικό κ.λπ.) και ζητεί από τους προμηθευτές να αναγράφουν στα τιμολόγια τιμές μεγαλύτερες της πραγματικής αξίας τους. Έτσι, ξεκίνησε μία έρευνα που οδήγησε στο εδώλιο τον Μ.Ψ., πρόεδρο του ΔΣ του ΙΔΙΚΥ, και τον Μ.Τ., υπεύθυνο εταιρείας η οποία φερόταν να έχει συναλλαγές με τη ΜΚΟ.
Μεγάλο πάρτι με τιμολογήσεις
1. Στο ανθρωπιστικό πρόγραμμα του έτους 1998 με χώρα υλοποίησης την Αλβανία, το ΙΔΙΚΥ ανέλαβε να διανείμει στο κράτος αυτό κλινοσκεπάσματα και ιματισμό. Με την κατάθεση εικονικών τιμολογίων, ο πρόεδρος της ΜΚΟ κατάφερε να εξαπατήσει τους αρμόδιους υπαλλήλους του ΥΠΕΞ, ότι δήθεν δαπανήθηκαν για την προμήθεια κλινοσκεπασμάτων και μπουφάν ποσά μεγαλύτερα (9.215.000 και 3.240.000 δρχ.) από αυτά που είχαν δαπανηθεί στην πραγματικότητα ήτοι: 4.560.000 και 1.620.000 δρχ. αντίστοιχα . Με τον τρόπο αυτόν, η ΜΚΟ εισέπραξε και κάλυψε παράνομα το συνολικό ποσό των 6.275.000 δρχ. (4.655.000 δρχ. για κλινοσκεπάσματα και 1.620.000 δρχ. για μπουφάν).
2. Στο ανθρωπιστικό πρόγραμμα του έτους 1999, με χώρα υλοποίησης τη FYROM, το ΙΔΙΚΥ ανέλαβε να διανείμει ενδύματα στους πρόσφυγες. Στην περίπτωση αυτήν, ο πρόεδρος της εν λόγω ΜΚΟ κατέθεσε πλαστά τιμολόγια αλβανικής εταιρείας, με τα οποία εμφάνιζε δαπάνες για την προμήθειες των ειδών μεγαλύτερες από τις πραγματικές, καταφέρνοντας να καλύψει παράνομα το ποσό των 25.674.990 δραχμών.
3. Στο πρόγραμμα του έτους 11999 με χώρα υλοποίησης την Αλβανία, το ΙΔΙΚΥ ανέλαβε να υλοποιήσει την προμήθεια και τη μεταφορά ιατρικών μηχανημάτων. Για την προμήθεια αυτήν, ο πρόεδρος της ΜΚΟ υποστήριξε ότι το ΙΔΙΚΥ δαπάνησε το ποσό των 29.230.000 δραχμών, προσκομίζοντας στους αρμόδιους υπαλλήλους του ΥΠΕΞ σχετικό τιμολόγιο του Αυγούστου του 1999, το οποίο ήταν εικονικό, καθώς δεν αντιπροσώπευε πραγματική συναλλαγή, διότι η επιχείρηση που φέρεται να το έχει εκδώσει δεν λειτούργησε ποτέ πραγματικά ούτε ασχολήθηκε με οποιαδήποτε δραστηριότητα και είναι εταιρεία «σφραγίδα» (υπεύθυνος της οποίας ήταν ο Μ.Τ.), ενώ τα φορολογικά της στοιχεία αντιπροσωπεύουν ανύπαρκτες συναλλαγές. Έτσι, εισέπραξε παράνομα το ποσό των 29.230.000 δραχμών.
4. Στο ανθρωπιστικό πρόγραμμα του έτους 1999, το ΙΔΙΚΥ ανέλαβε να προβεί στην υλοποίηση προμήθειας και μεταφοράς ιατρικών μηχανημάτων. Ο πρόεδρος της ΜΚΟ υποστήρίξε ψευδώς ότι η οργάνωση που εκπροσωπούσε δαπάνησε ποσό 41.299.000 δρχ. για προμήθεια ιατρικών μηχανημάτων, προσκομίζοντας δύο σχετικά τιμολόγια του Ιουλίου του 1999 της ίδιας εταιρείας «σφραγίδα» της προηγούμενης περίπτωσης. Στην πραγματικότητα, η συνολική αξία του φορτίου δεν υπερέβαινε τα 7.000.000 δραχμές, καθώς τα είδη που στάλθηκαν σε γειτονική χώρα δεν ήταν καινούργια, αλλά μεταχειρισμένα και πεπαλαιωμένα. Με τη χρήση των εικονικών τιμολογίων, κατάφερε να εισπράξει παράνομα το ποσό των 34.299.000 δραχμών.
Εικονικά και πλαστά παραστατικά χιλιάδων ευρώ
Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, προέκυψε ότι κατά το χρονικό διάστημα από το 1998 έως το 2000, ο Μ.Ψ., ως πρόεδρος της ΜΚΟ Ινστιτούτο Διεθνών και Κοινωνικών Υποθέσεων αλλά και πριν, ως υπεύθυνος για την υλοποίηση προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοή θειας προς αναπτυσσόμενες χώρες, τα οποία χρηματοδοτούσε το υπουργείο Εξωτερικών, εξαπάτησε τους αρμόδιους υπαλλήλους του ΥΠΕΞ, προσκομίζοντας εικονικά στο σύνολο τους και εν μέρει καθώς και πλαστά φορολογικά στοιχεία.
Ο πρόεδρος της ΜΚΟ προσκόμιζε τα εικονικά και πλαστά παραστατικά, που μερικά είχαν εκδοθεί από επιχειρήσεις και άλλα είχαν καταρτιστεί με τη συνδρομή συνεργατών του, μετά την κατάθεση της αιτήσεώς του για συμμετοχή σε κάθε πρόγραμμα. Με τον τρόπο αυτόν κατάφερε να εισπράξει από το ΥΠΕΞ εξακολουθητικά από το έτος 1998 έως το έτος 2000 χρηματικά ποσά συνολικού ύψους 59.973.990 δραχμών ή 176.005,8 ευρώ. Το ποσό αυτό ωφελήθηκε παράνομα ο πρόεδρος της ΜΚΟ, προκαλώντας αντίστοιχη ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια που είχε αναλάβει να φέρει εις πέρας, αλλά και όποτε αυτή είχε υλοποιηθεί τα ποσά που είχαν δαπανηθεί ήταν πολύ μικρότερα από αυτά τα οποία έλαβε.
.
Ο έτερος κατηγορούμενος της υπόθεσης, ο Μ.Τ., είναι νόμιμος εκπρόσωπος μιας εταιρείας –«σφραγίδα», δηλαδή μιας επιχείρησης που ουδέποτε λειτούργησε, η οποία παρέδωσε εικονικά τιμολόγια, του Αυγούστου και του Ιουλίου του 1999, στον πρόεδρο της εν λόγω ΜΚΟ, για να εγκριθεί η χρηματοδότηση από το ΥΠΕΞ ανθρωπιστικών προγραμμάτων. Έτσι, το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε συνολικά κατά 63.529.000 δραχμές, ήτοι 186.438,07 ευρώ, ποσό που αποτελεί το παράνομο όφελος το οποίο επιδίωξε ο υπεύθυνος της εταιρείας –«σφραγίδα», Μ.Τ.
Το Παρασκήνιο
Δεν υπάρχουν σχόλια: