Εκείνο όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, κάτι που ίσως δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, είναι η έννοια του (όχι φόβος) για εμάς τους Κυπρίους. Και η αλήθεια είναι πως διερωτήθηκα αν τελικά εμείς οι ίδιοι εκτιμήσαμε σωστά τα όσα (έστω και αργοπορημένα) πάει να μας προσφέρει η Ελλάδα. Εμείς, που τα τελευταία 7-8 χρόνια, “διαγράψαμε” την ελληνική σημαία, σε μια προσπάθεια να έρθουμε πιο κοντά σε λύση!
Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που ο Ταγίπ Ερντογάν και η Τουρκία έχουν στήσει τα (διπλωματικά) τους πλοκάμια, και όχι μόνον, ανά το παγκόσμιο, κάτι που εδώ στις ΗΠΑ γνωρίζουμε πολύ καλά! Και με τον Ερντογάν να δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο:
1. “Μην περιμένετε κάποιο πλαίσιο εγγυήσεων που δεν θα περιλαμβάνει την Τουρκία. Είμαστε εκεί (στην Κύπρο) για πάντα!”
2. “Είναι εκτός συζήτησης η πλήρης απόσυρση των Τουρκικών Στρατευμάτων”.
3. “Δεν μπορείτε να τα θέλετε όλα (εδάφη) π.χ. το Ριζοκάρπασο, εκείνο κι εκείνο, κ.λ.π.”.
4. “Η αναλογία του ένα προς τέσσερα δεν είναι αποδεκτή. Το “δίκαιο” είναι ένα προς δυο”.
Και με το Νίκο Κοτζιά να σηκώνει ανάστημα (για όλους μας) και να του απαντά: ¨Χωρίς απόσυρση στρατού και εγγυήσεων δεν μπορεί να υπάρξει λύση” και… “Εμείς μείναμε εδώ να παλέψουμε, εσείς φύγατε”!
Ναι, οφείλουμε να στηρίξουμε τους πολιτικούς μας που παλεύουν. Γιατί εύκολα τους κρίνουμε, εύκολα τους στήνουμε στον τοίχο και άλλο τόσο εύκολα λαϊκίζουμε την κάθε τελεία και την κάθε οξεία! Όμως τώρα τα πράγματα κάθε άλλο παρά “εύκολα” είναι. Γιατί, ακόμη κι αν η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων αποδεχτούν τις όποιες συμφωνίες στο θέμα εδαφικού, περιουσιακού, κ.λ.π., υπάρχει κάποιος στα ανώτατα στρώματα της διαχείρισης του Κυπριακού που ευελπιστεί πως το θέμα εγγυήσεων, κατοχής στρατευμάτων και όπως φαίνεται και το δικαίωμα των Τ/Κ να αποφασίζουν (όποτε θα είναι η σειρά τους) για όλο το λαό, θα “περάσει” σε ένα δημοψήφισμα;
Βεβαίως και όλοι θέλουμε λύση. Βεβαίως και θα μπορούσαμε να τα βρούμε με τους Τουρκοκύπριους αδελφούς μας, όμως καμιά οικογένεια δεν μπορεί να είναι μονιασμένη αν δεν το θέλει η μάνα και ο πατέρας και κυρίως αν δεν νιώθουν ΑΣΦΑΛΕΙΑ όλα τα μέλη της! Αυτό είπε ο κ. Κοτζιάς, αυτό ζήτησε, το αυτονόητο! Όχι εγγυήσεις, όχι στρατεύματα!
Πέραν της αλλαγής στρατηγικής που θεωρώ πως Κύπρος και Ελλάδα οφείλουν να επανεξετάσουν, ας πάψουμε να βγάζουμε τα μάτια μας, ο ένας του άλλου. Και όσοι δεν έχουν τα Κότσ(ζ)ια να στήσουν ανάστημα, ας αφήσουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΥΝ αυτούς που τα έχουν.
Γιατί Κοτζιἀ(μ) πολιτικούς που διεκδικούν τα αυτονόητα, τους έχουμε ανάγκη. Ουαί κι αλίμονο μας να μην τους είχαμε κι αυτούς. Οι Τούρκοι θα μας άλωναν όλους ΗΔΗ! Υ.Γ.
Είναι προς τιμήν του ΠτΔ Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος, σε μια προσπάθεια στήριξης του Νίκου Κοτζιά δήλωσε πως όσα κυκλοφορούν συγκεκριμένοι πολιτικοί “είναι κουτσομπολιά”.
Νίκος Αντωνιάδης* για το Mignatiou.com
*Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας. Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων. Προτεινόμενος για τα βραβεία Μάρκετινγκ 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια: