Δημιουργούνται περισσότερα ερωτήματα από όσα μπορούμε να απαντήσουμε, αυτό είναι γεγονός. Στα προβλήματα λοιπόν που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μετά την απόφαση της Μεγάλης Βρετανίας για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός από τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, ας προσθέσουμε και το μεταναστευτικό. Πώς θα επηρεάσει την πολιτική που θα ακολουθήσει η χώρα την επόμενη ημέρα; Πώς θα το χειριστούν η Ελλάδα και η Ευρώπη; Χθες, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας έβαλε το θέμα ψηλά στην ατζέντα και σωστά έπραξε. Μάλιστα, όπως προέβλεψε, η εξέλιξη στο θέμα της μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα προς την Ε.Ε. θα είναι αρνητική.
«Πρίν από το Brexit θα έλεγα ότι η θέληση της Ε.Ε. και κυρίως ορισμένων κρατών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία, ήταν έστω σε διμερές επίπεδο να μετεγκατασταθούν τουλάχιστον 15 με 20 χιλιάδες πρόσφυγες. Μετά το Brexit όμως δεν μπορώ να σας πω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα», είπε στην «Αυγή της Κυριακής». Ο Γιάννης Μουζάλας δεν είναι ο μόνος που το φοβάται. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, υπάρχουν αντίστοιχες συζητήσεις, αν και εκεί η γαλλική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι όσον αφορά στις διμερείς συμφωνίες Γαλλίας - Μ. Βρετανίας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Τι γίνεται όμως όταν η συμφωνία είναι πολυμερής, πολύπλοκη και τόσο ευαίσθητη όπως συμβαίνει με τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας;
Η Μ. Βρετανία του Κάμερον, η οποία είχε αποφύγει να δεσμευτεί από την παραπάνω συμφωνία, είχε τουλάχιστον υποσχεθεί πως θα δεχθεί 20.000 Σύρους πρόσφυγες έως το 2020, καθώς και έναν αριθμό ασυνόδευτων ανηλίκων που είχαν καταγραφεί σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Είναι άγνωστο αν και κατά πόσο θα επιχειρήσει η νέα πολιτική ηγεσία που θα έρθει στη χώρα να αλλάξει αυτές τις δεσμεύσεις. Μην ξεχνάμε πως στη ρητορική του Φάρατζ και του Τζόνσον υπήρχε έντονος ο αντιμεταναστευτικός λόγος, όχι μόνο εναντίον των προσφύγων, αλλά ακόμα και κατά άλλων Ευρωπαίων πολιτών που πήγαιναν στη Μ. Βρετανία για να εργαστούν. Αποτέλεσε άλλωστε έναν από τους λόγους που πολλοί Βρετανοί ψήφισαν το Brexit.
«Πρίν από το Brexit θα έλεγα ότι η θέληση της Ε.Ε. και κυρίως ορισμένων κρατών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία, ήταν έστω σε διμερές επίπεδο να μετεγκατασταθούν τουλάχιστον 15 με 20 χιλιάδες πρόσφυγες. Μετά το Brexit όμως δεν μπορώ να σας πω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα», είπε στην «Αυγή της Κυριακής». Ο Γιάννης Μουζάλας δεν είναι ο μόνος που το φοβάται. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, υπάρχουν αντίστοιχες συζητήσεις, αν και εκεί η γαλλική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι όσον αφορά στις διμερείς συμφωνίες Γαλλίας - Μ. Βρετανίας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Τι γίνεται όμως όταν η συμφωνία είναι πολυμερής, πολύπλοκη και τόσο ευαίσθητη όπως συμβαίνει με τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας;
Η Μ. Βρετανία του Κάμερον, η οποία είχε αποφύγει να δεσμευτεί από την παραπάνω συμφωνία, είχε τουλάχιστον υποσχεθεί πως θα δεχθεί 20.000 Σύρους πρόσφυγες έως το 2020, καθώς και έναν αριθμό ασυνόδευτων ανηλίκων που είχαν καταγραφεί σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Είναι άγνωστο αν και κατά πόσο θα επιχειρήσει η νέα πολιτική ηγεσία που θα έρθει στη χώρα να αλλάξει αυτές τις δεσμεύσεις. Μην ξεχνάμε πως στη ρητορική του Φάρατζ και του Τζόνσον υπήρχε έντονος ο αντιμεταναστευτικός λόγος, όχι μόνο εναντίον των προσφύγων, αλλά ακόμα και κατά άλλων Ευρωπαίων πολιτών που πήγαιναν στη Μ. Βρετανία για να εργαστούν. Αποτέλεσε άλλωστε έναν από τους λόγους που πολλοί Βρετανοί ψήφισαν το Brexit.
Την ίδια στιγμή, η συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας, που προέβλεπε την επανεγκατάσταση προσφύγων από την Τουρκία σε ευρωπαϊκές χώρες, ήταν θεμελιωμένη σε εθελοντική βάση. Μετά τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Γαλλία και Βέλγιο και μετά το θεαματικό και μη αναμενόμενο Brexit, πόσος εθελοντισμός να απέμεινε άραγε;
Γνώμη της Δέσποινας Κονταράκη για τον Ελεύθερο Τύπο
Γνώμη της Δέσποινας Κονταράκη για τον Ελεύθερο Τύπο
Δεν υπάρχουν σχόλια: