Τα αμυντικά αντανακλαστικά των εγκατεστημένων στο Σίτι του Λονδίνου ελλήνων εφοπλιστών ενεργοποιεί το Brexit και ουκ ολίγοι «ξεσκονίζουν» τα εδώ και καιρό έτοιμα εναλλακτικά σχέδια, ακόμη και για μεταφορά της έδρας τους εκτός Ηνωμένου Βασιλείου.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι τα πλάνα θα ενεργοποιηθούν κιόλας. Προς το παρόν το εφοπλιστικό λόμπι τηρεί στάση αναμονής, παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, ωστόσο η έξοδος δεν θα συμβεί παρά μόνο αν μια παρατεταμένη αβεβαιότητα θέσει υπό αμφισβήτηση τον κυρίαρχο ρόλο του Σίτι ως παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κέντρου και πρωτεύουσας της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Οι άλλες παγκόσμιες ναυτιλιακές σειρήνες κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να αποδομήσουν την εικόνα αυτή. Επί μήνες παλαιά και νέα ναυτιλιακά κέντρα, από τη Σιγκαπούρη, το Βανκούβερ, το Ντουμπάι και το Μονακό έως τη Λεμεσό, τη Βαλέτα, τη Στοκχόλμη και το Ρότερνταμ, αποδύονται σε αγώνα δρόμου για να προσελκύσουν τους λεγόμενους London Greeks στα εδάφη τους, με κίνητρο τους ολοένα και χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Τώρα, ο αγώνας αυτός θα ενταθεί. Τα κίνητρα που θα προσφέρουν τα παραπάνω κέντρα στους Έλληνες του Λονδίνου για τη μετεγκατάσταση των ναυτιλιακών τους εταιρειών αναμένεται να γίνουν πιο πλουσιοπάροχα και η ναυμαχία για τις ελληνικές ναυτιλιακές θα κορυφωθεί.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι τα πλάνα θα ενεργοποιηθούν κιόλας. Προς το παρόν το εφοπλιστικό λόμπι τηρεί στάση αναμονής, παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, ωστόσο η έξοδος δεν θα συμβεί παρά μόνο αν μια παρατεταμένη αβεβαιότητα θέσει υπό αμφισβήτηση τον κυρίαρχο ρόλο του Σίτι ως παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κέντρου και πρωτεύουσας της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Οι άλλες παγκόσμιες ναυτιλιακές σειρήνες κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να αποδομήσουν την εικόνα αυτή. Επί μήνες παλαιά και νέα ναυτιλιακά κέντρα, από τη Σιγκαπούρη, το Βανκούβερ, το Ντουμπάι και το Μονακό έως τη Λεμεσό, τη Βαλέτα, τη Στοκχόλμη και το Ρότερνταμ, αποδύονται σε αγώνα δρόμου για να προσελκύσουν τους λεγόμενους London Greeks στα εδάφη τους, με κίνητρο τους ολοένα και χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές.
Τώρα, ο αγώνας αυτός θα ενταθεί. Τα κίνητρα που θα προσφέρουν τα παραπάνω κέντρα στους Έλληνες του Λονδίνου για τη μετεγκατάσταση των ναυτιλιακών τους εταιρειών αναμένεται να γίνουν πιο πλουσιοπάροχα και η ναυμαχία για τις ελληνικές ναυτιλιακές θα κορυφωθεί.
Τα πάντα επομένως θα κριθούν από την απάντηση του ίδιου του Σίτι στις άλλες σειρήνες και από τα κίνητρα που θα δώσει η κυβέρνηση της χώρας, προκειμένου να αποφύγει μια ιστορικών διαστάσεων έξοδο ελλήνων εφοπλιστών από το Λονδίνο.
ΟΙ NON DOMS
Ούτως ή άλλως, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο του Σίτι σκεφτόταν την έξοδο και πριν από το Brexit. Διότι από το 2017 και μετά αυξάνονται οι φόροι για τους φορολογικούς κατοίκους, τους λεγόμενους non doms, την κοινότητα δηλαδή των ξένων που διαβιούν στο Λονδίνο, σημαντικό μέρος των οποίων απαρτίζεται από μέλη του ναυτιλιακού λόμπι, γνωστούς στο εξωτερικό ως London Greeks.
«Άρα, το κρίσιμο σημείο είναι αν και πώς το Λονδίνο θα επιχειρήσει να τους συγκρατήσει εκεί. Τα πάντα είναι ανοικτά, δεν αποκλείεται η φορολογική νομοθεσία να αντικατασταθεί και τη θέση της να πάρουν κίνητρα, ακόμη πιο ευνοϊκά από τα σημερινά» εκτιμά ο Γιώργος Ξηραδάκης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας συμβούλων ναυτιλιακών επιχειρήσεων XRTC.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Κωνσταντίνος Φίλης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου. «Δεν θα απέκλεια, εφόσον η Βρετανία αποχωρήσει τελικά από την EE, η κυβέρνηση απελευθερωμένη από τους κοινοτικούς περιορισμούς να καθιερώσει ακόμη μικρότερους από τους σημερινούς φορολογικούς συντελεστές, προκειμένου να κρατήσει τους έλληνες εφοπλιστές» εκτιμά.
ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΝΟΥ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όσοι πάντως προσδοκούν ο Πειραιάς να ωφεληθεί από μια τυχόν έξοδο του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου από το Λονδίνο, μάλλον θα απογοητευθούν. Αφενός, παρά το πρόσφατο προσκλητήριο Τσίπρα μέσα από τα Ποσειδώνια προς τους εφοπλιστές να επενδύσουν στην Ελλάδα, η χώρα δεν βρίσκεται στα ραντάρ των London Greeks αφού η εμπιστοσύνη απουσιάζει προς το εγχώριο οικονομικό και πολιτικό σύστημα (ύφεση, capital controls, αδυναμία εξόδου στις αγορές κ.λπ.). Αφετέρου, ακόμη και οι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα εφοπλιστές σκέφτονται πλέον την έξοδό τους εξαιτίας της επιμονής της Κομισιόν να αλλάξει το φορολογικό πλαίσιο των ναυτιλιακών εταιρειών. Αντικρούοντας τα ελληνικά επιχειρήματα περί υπερφορολόγησης του κλάδου, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού απαιτεί εδώ και μήνες να γίνει πιο αυστηρό το καθεστώς, να αρθούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις και να αυξηθεί ο φόρος χωρητικότητας, προκειμένου, όπως λέει, να εναρμονιστεί η Ελλάδα με τις κατευθυντήριες γραμμές της EE περί κρατικών ενισχύσεων στις θαλάσσιες μεταφορές, τις επονομαζόμενες State Aid Guidelines (SAG).
Αναφορικά με τις πρώτες αντιδράσεις της ναυτιλιακής βιομηχανίας, θα τις χαρακτήριζε κάποιος αμφιλεγόμενες. Άλλοι τηρούν επιφυλακτική στάση και θεωρούν ότι είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις του Brexit στη ναυτιλία, όπως ο διευθυντής εξωτερικών σχέσεων του Διεθνούς Επιμελητηρίου Ναυτιλίας (ICS) Σάιμον Μπένετ. Άλλοι όμως βλέπουν στο Brexit προκλήσεις και ευκαιρίες για αύξηση της κερδοφορίας. «Είναι μια συναρπαστική προοπτική διότι, όπως κάθε έλληνας εφοπλιστής ξέρει, η αλλαγή δημιουργεί ευκαιρίες» , σύμφωνα με τον Μάρτιν Στόπφορντ, πρόεδρο του ναυλομεσιτικού οίκου Clarkson Research.
Τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια: