Για λειτουργία του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον» ως «δούρειου ίππου» και «διαφημιστικής καμπάνιας» προκειμένου η γερμανική κυβέρνηση «να αποδυναμώσει το μέτωπο τις διεκδικήσης των οφειλών» μιλούν οι Γερμανοί ακτιβιστές ΑΚ Δίστομο, που ενεργοποιούνται για την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης με την οποία δικαιώνονται τα θύματα του Διστόμου και υποχρεώνεται το γερμανικό κράτος να καταβάλει τις οφειλόμενες αποζημιώσεις. Υπενθυμίζεται ότι το Ταμείο δημιουργήθηκε για να εγκαθιδρύσει μια ελληνογερμανική ιστορική μνήμη και να συμβάλει στην ιστορική έρευνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά την περίοδο της Κατοχής 1941-1944. Προβλέπει για την περίοδο (2014-2017) χρηματοδότηση (που επιλέγει μονάχα η γερμανική πλευρά) διάφορων προγραμμάτων με 1 εκατ. ανά έτος σε διάφορους μαρτυρικούς τόπους της Ελλάδας όπως στο Λέχοβο, το Κομμένο ή τα Καλάβρυτα.
Σε κείμενο τους που δημοσιοποίησαν για τη λειτουργία του Ταμείου, οι ΑΚ Διστόμου αναφέρουν ότι επιχειρείται «μέσω αυτών των χρηματοδοτήσεων να ελέγχει την εικόνα της τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, δίνοντας την εντύπωση μια κυβέρνησης που προωθεί την ιστορική έρευνα και αποτελεί παράδειγμα στον τομέα της επεξεργασίας της ιστορικής μνήμης». Επισημαίνουν ότι η γερμανική κυβέρνηση, «σε απάντηση που έδωσε πέρυσι σε επερώτηση του κόμματος Die Linke, τόνισε πως αυτό το Ταμείο δεν έχει καμία σχέση με το ζήτημα των επανορθώσεων και των αποζημιώσεων γιατί -και αυτή η εξήγηση είναι τόσο απλοϊκή όσο και υπεροπτική-το ζήτημα αυτό 'έχει νομικά και πολιτικά κλείσει για τη γερμανική πλευρά’».
'Οπως εξηγούν οι ακτιβιστές, η πρακτική της γερμανικής πλευράς μέσω του Ταμείου λειτουργεί ως εξής: «Με την προβολή τον Ταμείου το κέντρο βάρους της συζήτησης για τις ελληνικές διεκδικήσεις των αποζημιώσεων και επανορθώσεων μετατοπίζεται πια στις γερμανικές σκηνοθετημένες 'χειρονομίες' συμφιλίωσης και μνήμης». «’Αλλωστε, επισημαίνουν, «θα είναι πολύ δύσκολο για τους εκπροσώπους των μαρτυρικών τόπων από τη μία να συνεργάζονται με τους Γερμανούς για να πραγματοποιήσουν επιτέλους σημαντικά έργα και προγράμματα και από την άλλη να απαιτούν με δυναμικό τρόπο τις οφειλές και αποζημιώσεις. Και με αυτόν τον τρόπο λοιπόν προσπαθούν να μειώσουν την πίεση που δέχεται η Γερμανία». Μιλούν δηλαδή για συνθήκη κατά την οποία επέρχεται διάσπαση της αλληλεγγύης ανάμεσα στις κοινότητες μέσα από τις γερμανικές προσπάθειες να κερδίσουν τη συμμετοχή των εκπροσώπων τους. «Η Γερμανία δημιουργεί έτσι με μικρό χρηματικό αντάλλαγμα έναν μικρό στρατό πολιτικών πρεσβευτών για τα δικά της συμφέροντα» αναφέρουν.
Το ΑΚ Δίστομο τονίζει την πεποίθησή του «πως το ζήτημα των αποζημιώσεων μπορεί να προχωρήσει και να πετύχει όταν με νομικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα θα ασκηθεί η απαιτούμενη πίεση που θα αναγκάσει τη Γερμανία να αναθεωρήσει τη στάση της», επισημαίνοντας ότι «η Γερμανία δεν πλήρωσε μέχρι τώρα καμία αποζημίωση από μόνη της, χωρίς εξωτερική πίεση ή από πεποίθηση, ούτε σε Γερμανούς θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων πόσο μάλλον σε θύματα από άλλες χώρες».
«Για μας η ίδρυση αυτού του Ταμείου είναι κατά πρώτο λόγο μια πολιτική αντίδραση άμυνας απέναντι στις νόμιμες διεκδικήσεις των αποζημιώσεων και των πολεμικών επανορθώσεων για τα γερμανικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν την περίοδο της Κατοχής», που «παραμένει ακανθώδες για τη γερμανική πλευρά», αναφέρουν. Εκφράζουν συνεπώς τον φόβο τους ότι «η αποδοχή των τόσο συμφιλιωτικών κινήσεων της Γερμανίας θα αποδυναμώσει την αποφασιστική διεκδίκηση των αποζημιώσεων και των επανορθώσεων», «γιατί όποιος συνεργάζεται με τη γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί συγχρόνως και να αγωνίζεται εναντίον της». Και καλούν τους φίλους στην Ελλάδα «να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να μπορέσουν επιτέλους να αποζημιωθούν τα θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων»
Σε κείμενο τους που δημοσιοποίησαν για τη λειτουργία του Ταμείου, οι ΑΚ Διστόμου αναφέρουν ότι επιχειρείται «μέσω αυτών των χρηματοδοτήσεων να ελέγχει την εικόνα της τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, δίνοντας την εντύπωση μια κυβέρνησης που προωθεί την ιστορική έρευνα και αποτελεί παράδειγμα στον τομέα της επεξεργασίας της ιστορικής μνήμης». Επισημαίνουν ότι η γερμανική κυβέρνηση, «σε απάντηση που έδωσε πέρυσι σε επερώτηση του κόμματος Die Linke, τόνισε πως αυτό το Ταμείο δεν έχει καμία σχέση με το ζήτημα των επανορθώσεων και των αποζημιώσεων γιατί -και αυτή η εξήγηση είναι τόσο απλοϊκή όσο και υπεροπτική-το ζήτημα αυτό 'έχει νομικά και πολιτικά κλείσει για τη γερμανική πλευρά’».
'Οπως εξηγούν οι ακτιβιστές, η πρακτική της γερμανικής πλευράς μέσω του Ταμείου λειτουργεί ως εξής: «Με την προβολή τον Ταμείου το κέντρο βάρους της συζήτησης για τις ελληνικές διεκδικήσεις των αποζημιώσεων και επανορθώσεων μετατοπίζεται πια στις γερμανικές σκηνοθετημένες 'χειρονομίες' συμφιλίωσης και μνήμης». «’Αλλωστε, επισημαίνουν, «θα είναι πολύ δύσκολο για τους εκπροσώπους των μαρτυρικών τόπων από τη μία να συνεργάζονται με τους Γερμανούς για να πραγματοποιήσουν επιτέλους σημαντικά έργα και προγράμματα και από την άλλη να απαιτούν με δυναμικό τρόπο τις οφειλές και αποζημιώσεις. Και με αυτόν τον τρόπο λοιπόν προσπαθούν να μειώσουν την πίεση που δέχεται η Γερμανία». Μιλούν δηλαδή για συνθήκη κατά την οποία επέρχεται διάσπαση της αλληλεγγύης ανάμεσα στις κοινότητες μέσα από τις γερμανικές προσπάθειες να κερδίσουν τη συμμετοχή των εκπροσώπων τους. «Η Γερμανία δημιουργεί έτσι με μικρό χρηματικό αντάλλαγμα έναν μικρό στρατό πολιτικών πρεσβευτών για τα δικά της συμφέροντα» αναφέρουν.
Το ΑΚ Δίστομο τονίζει την πεποίθησή του «πως το ζήτημα των αποζημιώσεων μπορεί να προχωρήσει και να πετύχει όταν με νομικά, πολιτικά και οικονομικά μέσα θα ασκηθεί η απαιτούμενη πίεση που θα αναγκάσει τη Γερμανία να αναθεωρήσει τη στάση της», επισημαίνοντας ότι «η Γερμανία δεν πλήρωσε μέχρι τώρα καμία αποζημίωση από μόνη της, χωρίς εξωτερική πίεση ή από πεποίθηση, ούτε σε Γερμανούς θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων πόσο μάλλον σε θύματα από άλλες χώρες».
«Για μας η ίδρυση αυτού του Ταμείου είναι κατά πρώτο λόγο μια πολιτική αντίδραση άμυνας απέναντι στις νόμιμες διεκδικήσεις των αποζημιώσεων και των πολεμικών επανορθώσεων για τα γερμανικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν την περίοδο της Κατοχής», που «παραμένει ακανθώδες για τη γερμανική πλευρά», αναφέρουν. Εκφράζουν συνεπώς τον φόβο τους ότι «η αποδοχή των τόσο συμφιλιωτικών κινήσεων της Γερμανίας θα αποδυναμώσει την αποφασιστική διεκδίκηση των αποζημιώσεων και των επανορθώσεων», «γιατί όποιος συνεργάζεται με τη γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί συγχρόνως και να αγωνίζεται εναντίον της». Και καλούν τους φίλους στην Ελλάδα «να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να μπορέσουν επιτέλους να αποζημιωθούν τα θύματα των ναζιστικών εγκλημάτων»
Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια: