ΜΕΡΕΣ ΠΥΡΑΥΛΙΚΗΣ κρίσης του 1963 θυμίζουν πλέον οι συνεχώς επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και ίου NATO, με τις δύο αντίπαλες παρατάξεις να τραβούν το σκοινί σε ένα τεράστιο (ψυχροπολεμικό, ακόμη, αλλά δυνάμει... θερμότατο) «μέτωπο», που εκτείνεται από τις ακτές της Βαλτικής ως τη Μεσόγειο και τον Περσικό κόλπο!
Χθες, το NATO πίεσε ασφυκτικά την Ισπανία, που είναι κράτος μέλος του, να μην ανεφοδιάσει με καύσιμα τη ρωσική «αρμάδα» που κινείται προς τη Συρία. Η Μαδρίτη είχε -όπως προκύπτει- συμφωνήσει εδώ και αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό με καύσιμα στη Θέουτα, τον ισπανικό θύλακα απέναντι από το Γιβραλτάρ, όπου λειτουργεί από το 2010 μια ναυτική βάση ακριβώς με τον σκοπό της παροχής υπηρεσιών στα (εκτός NATO) σκάφη που μπαινοβγαίνουν στη Μεσόγειο. Σύμφωνα με την εφημερίδα El Pais, η Ισπανία είχε δώσει την άδεια να αγκυροβολήσουν στη θέουτα τρία ρωσικά σκάφη, ανάμεσά τους και ένα γιγαντιαίο τάνκερ, που τροφοδοτεί εν πλω το αεροπλανοφόρο «Κουζνετσόφ» και τα έξι από τα επτά ντιζελοκίνητα πολεμικά που το συνοδεύουν, αφού το βαρύ καταδρομικό «Μέγας Πέτρος» είναι πυρηνοκίνητο. Όμως οι πιέσεις που ασκήθηκαν χθες στην (υπηρεσιακή) ισπανική κυβέρνηση, ιδίως στο πλαίσιο της συνόδου των υπουργών Άμυνας του NATO, στις Βρυξέλλες, ήταν τόσο ισχυρές, ώστε η Μαδρίτη αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί και να «επανεξετάσει το θέμα. Λίγες ώρες αργότερα η ρωσική πρεσβεία στην Ισπανία ανακοίνωσε πως «απέσυρε το αίτημά της» προς τις ισπανικές αρχές για ανεφοδιασμό, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει αν (και κυρίως... πού) θα «φουλάρει» το ρωσικό δεξαμενόπλοιο.
Το επιχείρημα με το οποίο «στρίμωξαν» τους Ισπανούς οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και άλλοι σφόδρα αντι-Ρώσοι σύμμαχοι ήταν αυτό που
επαναλαμβάνεται συνεχώς τα τελευταία 24ωρα, ότι δηλαδή η έλευση της αρμάδας στη Συρία θα σημάνει περισσότερες επιθέσεις ρωσικών αεροσκαφών κατά αμάχων στο Χαλέπι -μια κατηγορία που δεν αντέχει σε κριτική, δεδομένου ότι η Ρωσία διαθέτει ήδη ισχυρό στόλο βομβαρδιστικών στη βάση της Αττάλειας, ενώ συχνά - πυκνά εξαπολύει και πυραύλους Κρουζ από βαριά βομβαρδιστικά αλλά και από πολεμικά πλοία στην Κασπία. Προφανώς, λοιπόν, ο λόγος που ο Πούτιν κατεβάζει το μοναδικό του αεροπλανοφόρο και τον «Μεγάλο Πέτρο», ίσως το πλοίο επιφανείας με τη μεγαλύτερη δύναμη πυρός που κατασκευάστηκε ποτέ, δεν είναι η (προδιαγεγραμμένη εδώ και μήνες) μοίρα των ανταρτών του Χαλεπιού, αλλά η προβολή της ρωσικής ισχύος και η μεταφορά του κέντρου βάρους της κλιμακούμενης αντιπαράθεσής του με τη Δύση στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή... Ιδίως όταν την αρμάδα της Βαλτικής περιμένει ήδη στη βάση της Ταρτούς το άλλο υπερσύγχρονο πυραυλοφόρο καταδρομικό του ρωσικού στόλου, η «Μόσχα».
Ο Πούτιν δεν παίζει τα ρέστα του στη Συρία επειδή αγαπάει τον Ασαντ, αλλά γιατί οι ΗΠΑ και το NATO παραβιάζοντας τη σχετική ρωσοαμερικανική «συμφωνία κυρίων» της δεκαετίας του 1990 επεκτείνεται συνεχώς προς ανατολάς και πολιορκεί πλέον στενά τη Ρωσία, βάζοντας πόδι σε παραδοσιακές ρωσικές σφαίρες επιρροής, με αποκορύφωμα το φιλοδυτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, που οδήγησε στην de facto διχοτόμηση της χώρας. Αυτή η «πολιορκία» επιβεβαιώθηκε άλλωστε χθες για ακόμη μία φορά στις Βρυξέλλες, όπου οι υπουργοί Άμυνας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας συζήτησαν τις λεπτομέρειες της μεγαλύτερης ανάπτυξης χερσαίων δυνάμεων στα ρωσικά σύνορα μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου -όχι μόνον τα κράτη-μέλη (ανάμεσά τους και η χώρα μας) πιέζονται να συμμετέχουν στα τέσσερα μηχανοκίνητα τάγματα ταχείας επέμβασης που θα αναπτυχθούν στην Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, αλλά πλέον συζητούν την τοποθέτηση ανάλογων πολυεθνικών δυνάμεων και στις χώρες της Μαύρης θάλασσας! Όσο για τους δύστυχους αμάχους της Συρίας και τους κρουνούς των κροκοδείλιων δακρύων, χθες έγινε γνωστό ότι η Διεθνής Αμνηστία απέστειλε προ μηνός στο αμερικανικό Πεντάγωνο αδιάσειστα στοιχεία, βάσει των οποίων σε 11 μόνο συμμαχικά πλήγματα κατά του «Ι.Κ.» την τελευταία διετία σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300 άμαχοι, δηλαδή καμιά εκατοστή λιγότεροι από όσους φέρονται να έχουν σκοτωθεί το τελευταίο δίμηνο στο Χαλέπι. Η απάντηση του Πενταγώνου δεν ήρθε ποτέ, και φυσικά η έκθεση - κόλαφος δεν συζητήθηκε στο κονκλάβιο των Βρυξελλών...
Χθες, το NATO πίεσε ασφυκτικά την Ισπανία, που είναι κράτος μέλος του, να μην ανεφοδιάσει με καύσιμα τη ρωσική «αρμάδα» που κινείται προς τη Συρία. Η Μαδρίτη είχε -όπως προκύπτει- συμφωνήσει εδώ και αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό με καύσιμα στη Θέουτα, τον ισπανικό θύλακα απέναντι από το Γιβραλτάρ, όπου λειτουργεί από το 2010 μια ναυτική βάση ακριβώς με τον σκοπό της παροχής υπηρεσιών στα (εκτός NATO) σκάφη που μπαινοβγαίνουν στη Μεσόγειο. Σύμφωνα με την εφημερίδα El Pais, η Ισπανία είχε δώσει την άδεια να αγκυροβολήσουν στη θέουτα τρία ρωσικά σκάφη, ανάμεσά τους και ένα γιγαντιαίο τάνκερ, που τροφοδοτεί εν πλω το αεροπλανοφόρο «Κουζνετσόφ» και τα έξι από τα επτά ντιζελοκίνητα πολεμικά που το συνοδεύουν, αφού το βαρύ καταδρομικό «Μέγας Πέτρος» είναι πυρηνοκίνητο. Όμως οι πιέσεις που ασκήθηκαν χθες στην (υπηρεσιακή) ισπανική κυβέρνηση, ιδίως στο πλαίσιο της συνόδου των υπουργών Άμυνας του NATO, στις Βρυξέλλες, ήταν τόσο ισχυρές, ώστε η Μαδρίτη αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί και να «επανεξετάσει το θέμα. Λίγες ώρες αργότερα η ρωσική πρεσβεία στην Ισπανία ανακοίνωσε πως «απέσυρε το αίτημά της» προς τις ισπανικές αρχές για ανεφοδιασμό, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει αν (και κυρίως... πού) θα «φουλάρει» το ρωσικό δεξαμενόπλοιο.
Το επιχείρημα με το οποίο «στρίμωξαν» τους Ισπανούς οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και άλλοι σφόδρα αντι-Ρώσοι σύμμαχοι ήταν αυτό που
επαναλαμβάνεται συνεχώς τα τελευταία 24ωρα, ότι δηλαδή η έλευση της αρμάδας στη Συρία θα σημάνει περισσότερες επιθέσεις ρωσικών αεροσκαφών κατά αμάχων στο Χαλέπι -μια κατηγορία που δεν αντέχει σε κριτική, δεδομένου ότι η Ρωσία διαθέτει ήδη ισχυρό στόλο βομβαρδιστικών στη βάση της Αττάλειας, ενώ συχνά - πυκνά εξαπολύει και πυραύλους Κρουζ από βαριά βομβαρδιστικά αλλά και από πολεμικά πλοία στην Κασπία. Προφανώς, λοιπόν, ο λόγος που ο Πούτιν κατεβάζει το μοναδικό του αεροπλανοφόρο και τον «Μεγάλο Πέτρο», ίσως το πλοίο επιφανείας με τη μεγαλύτερη δύναμη πυρός που κατασκευάστηκε ποτέ, δεν είναι η (προδιαγεγραμμένη εδώ και μήνες) μοίρα των ανταρτών του Χαλεπιού, αλλά η προβολή της ρωσικής ισχύος και η μεταφορά του κέντρου βάρους της κλιμακούμενης αντιπαράθεσής του με τη Δύση στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή... Ιδίως όταν την αρμάδα της Βαλτικής περιμένει ήδη στη βάση της Ταρτούς το άλλο υπερσύγχρονο πυραυλοφόρο καταδρομικό του ρωσικού στόλου, η «Μόσχα».
Ο Πούτιν δεν παίζει τα ρέστα του στη Συρία επειδή αγαπάει τον Ασαντ, αλλά γιατί οι ΗΠΑ και το NATO παραβιάζοντας τη σχετική ρωσοαμερικανική «συμφωνία κυρίων» της δεκαετίας του 1990 επεκτείνεται συνεχώς προς ανατολάς και πολιορκεί πλέον στενά τη Ρωσία, βάζοντας πόδι σε παραδοσιακές ρωσικές σφαίρες επιρροής, με αποκορύφωμα το φιλοδυτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, που οδήγησε στην de facto διχοτόμηση της χώρας. Αυτή η «πολιορκία» επιβεβαιώθηκε άλλωστε χθες για ακόμη μία φορά στις Βρυξέλλες, όπου οι υπουργοί Άμυνας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας συζήτησαν τις λεπτομέρειες της μεγαλύτερης ανάπτυξης χερσαίων δυνάμεων στα ρωσικά σύνορα μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου -όχι μόνον τα κράτη-μέλη (ανάμεσά τους και η χώρα μας) πιέζονται να συμμετέχουν στα τέσσερα μηχανοκίνητα τάγματα ταχείας επέμβασης που θα αναπτυχθούν στην Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, αλλά πλέον συζητούν την τοποθέτηση ανάλογων πολυεθνικών δυνάμεων και στις χώρες της Μαύρης θάλασσας! Όσο για τους δύστυχους αμάχους της Συρίας και τους κρουνούς των κροκοδείλιων δακρύων, χθες έγινε γνωστό ότι η Διεθνής Αμνηστία απέστειλε προ μηνός στο αμερικανικό Πεντάγωνο αδιάσειστα στοιχεία, βάσει των οποίων σε 11 μόνο συμμαχικά πλήγματα κατά του «Ι.Κ.» την τελευταία διετία σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300 άμαχοι, δηλαδή καμιά εκατοστή λιγότεροι από όσους φέρονται να έχουν σκοτωθεί το τελευταίο δίμηνο στο Χαλέπι. Η απάντηση του Πενταγώνου δεν ήρθε ποτέ, και φυσικά η έκθεση - κόλαφος δεν συζητήθηκε στο κονκλάβιο των Βρυξελλών...
Γιώργος Τσιάρας για την Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια: